15 Тэнӧ вӧчан лунсянь тэ олін веськыда. Тадзи вӧлі сійӧ лунӧдз, кор тэ пытшкысь вӧлі аддзӧма лёксӧ.
Мыжӧ усьӧм анделъясӧс Енмыс эз видз, а шыбитіс пемыд адӧ да дорис мыждан лунӧдз.
Водзынсӧ ме олі Индӧдсӧ тӧдтӧг, но тшӧктӧмсӧ кылі да, мыжыс ловзис,
«Морт пиӧй, бӧрд тирса ӧксы вӧсна. Шу сылы, мый Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: тэ вӧлін тыр-бур, зэв мывкыд да вывті мича.
Юркытшным усис миян юр вылысь. Курыд шог миянлы мыж вӧснаным!
Тэ усин енэжсяньыс, тэ, югыд асъя кодзув, асъя кыаыслӧн пи. Тэ, войтыръясӧс дзескӧдысь, муас усигӧн тэ пасьмунін.
Сӧмын ӧтитор ме гӧгӧрвои: Енмыс вӧчис мортӧс веськыдӧн, но йӧзыс сетчисны уна ковтӧм мӧвпалӧмӧ.
Веськыда олӧм кыпӧдӧ войтырсӧ, а мыж вӧчӧм янӧдӧ.
Ен видзӧдліс Аслас вӧчӧмторъяс вылӧ и аддзис, мый ставыс вывті бур. Вӧлі рыт, вӧлі асыв – квайтӧд лун.