34 Тэ чашасӧ кушӧдз юан, торпыригӧдз жуглан, та бӧрын войтъяссӧ сэтысь нюлан, ассьыд морӧстӧ чашъян. Тайӧс шуи Ме, – висьталӧ Господь Ыджыдыс.
Енмӧй, Тэ повзьӧдана! Тэнад скӧралігӧн коді вермас сулавны Тэ водзын?
Садьмы, садьмӧдчы, чеччы, Ерусалим! Господьлӧн киысь тэ босьтін Сылысь скӧрлуна дозсӧ, юин сэтысь, юин кушӧдзыс да кутін довъявны.
Мӧдӧдӧй сылы шогсӧ да мучитчӧмсӧ сы мында, мыйта сійӧ курыштіс аслыс озырлунсӧ да ошкӧмсӧ. Ӧд сійӧ ошйысьӧ ас йывсьыс: «Ме – ӧксы-ань, пукала юралан пуклӧсын, ме абу дӧва, шогсӧ ог тӧд».
Том кадас на сійӧ пондіс кырсавны Египетын. Египетсаяс узьлісны сыкӧд, шамралісны сылысь нывдырся нёньяссӧ да могмӧдісны ассьыныс колӧм-кӧсйӧмнысӧ. Тайӧ кадсяньыс Огола эз и дугдывлы кырсавнысӧ.
Том кадсяньыс найӧ кырсалісны Египетын олігас. Сэні налысь морӧссӧ чабралісны, нывдырся нёньяссӧ шамралісны.
Енэжсянь Тэ юӧртан мыждӧмтӧ. Муыс повзьӧ да чӧв ланьтӧ,
Сійӧ лунӧ, кор Ме кута мыждыны тэнӧ, тэ повзян да вынтӧмман. Тайӧс висьтала Ме, Господь. Мый шуи, вӧча.