4 Зэрыс абу дыр кад чӧж нин, муыс косьмӧма, потласьӧма. Му вӧдитысьяс шӧйӧвошӧмаӧсь, вевттьӧмаӧсь юрнысӧ.
Шогсьӧй, нянь быдтысьяс, бӧрдӧй, виноград йӧрын уджалысьяс. Шобді да ид нянь кулӧма,
Та вӧсна зэрыс эз вӧв, эз киссьы тувсовъя зэр. Тэнад чужӧмыд кырсалысь аньлӧн кодь, тэ воштӧмыд яндзимтӧ.
Кӧдзӧм кӧйдыс сісьмис муас, жытникъяс кушмисны, нянь йӧртӧдъяс киссисны, ӧд няньыс эз ло.
Муыс ставнас сотчас, сэні лоӧ сӧмын тэг да сов, весиг турун оз кут быдмыны. Сэні нинӧм он вермы кӧдзны-быдтыны. Сійӧ лоӧ Содом да Гомора, Адма да Севоим каръяс кодь. Тайӧ каръяссӧ Господь бырӧдіс ыджыд скӧрлунӧн.
Тэ яналӧмӧн кутчысян юрад да петан Египетысь. Ӧд Господь ӧтдортіс найӧс, код вылӧ тэ лача кутан. Найӧ оз отсавны тэныд.
Кык-ӧ-куим карысь йӧзыс ветлісны орчча карӧ, медым ва юны, сӧмын пӧттӧдзныс юны налы эз вӧв ваыс. Но ті энӧ бергӧдчӧй Ме дінӧ, – висьталӧ Господь. –
Весиг та бӧрын кӧ ті онӧ кутӧй кывзысьны Менсьым, Ме сизим пӧвстӧн мыжда тіянӧс мыжъяссьыныд.