3 Шогсьӧмыд бурджык сералӧм дорысь, ӧд сьӧлӧмыдлы бур, кор чужӧмыд шог.
Миян сьӧкыдалӧмыс кокньыд, сӧмын регыдъя, но таысь вичмас миянлы помтӧм-дортӧм да бырлытӧм дзирдлун.
Курыд шог тіянлы, ӧні пӧтӧмаяс! Ті кутанныд на пыкны тшыглунсӧ. Курыд шог тіянлы, ӧні сералысьяс! Ті понданныд на шогсьыны-бӧрдны.
Шудаӧсь ті, ӧні тшыгъялысьяс, ӧд ті пӧтанныд. Шудаӧсь ті, ӧні бӧрдысьяс, ӧд ті понданныд серавны.
Сійӧ шуис меным: «Эн пов, тэ муса Енмыслы! Лӧнь олӧм тэныд, ёнмӧдчы!» Кор сійӧ сёрнитіс мекӧд, ме вынсялі да шуи сылы: «Ыджыдӧй, водзӧ висьтав меным, тэ ӧд вынсьӧдін менӧ».
Сералӧм йылысь ме шуи: «Йӧйталӧм», гажӧдчӧм йылысь шуи: «Эм-ӧ сыысь бурыс?»
Мывкыд мортлӧн сьӧлӧмыс мунӧ сэтчӧ, кӧні кулӧма вӧсна бӧрдӧны, а вежӧртӧмлӧн – гажӧдчанінӧ.