1 Бур нималӧмыд бурджык дона выйысь, кулан луныд – чужан лунысь.
Сэсся ме кылі енэжсянь гӧлӧс шы. Сійӧ шуис меным: «Гиж тайӧс: ”Шудаӧсь найӧ, кодъяс ӧнісянь куласны Господьлы эскӧмӧн. Тайӧ тадзи, – шуӧ Лов. Найӧ кутасны шойччыны асланыс сьӧкыд уджъясысь, ӧд налӧн уджъясыс мунӧны на бӧрся”».
Бур нимыд бурджык ыджыд озырлунысь, пыдди пуктӧмыд бурджык эзысь-зарниысь.
Ме шуи, мый кулӧмаяс шудаджыкӧсь ловъяяс дорысь, кодъяс олӧны на.
Ми повтӧмӧсь, ёнджыка на кӧсъям петны тайӧ вир-яйсьыс да овмӧдчыны гортӧ, Господь дінӧ.
Ми тӧдам: тайӧ мувывса чомйыс, миян вир-яйным, кӧ киссяс, Енмыс сетас миянлы енэжас оланін – киӧн вӧчтӧмӧс, бырлытӧмӧс.
Босьт менӧ киӧд, вай котӧртам! Пырт менӧ аслад вежӧсӧ, ӧксыӧй! Пондам долыда нимкодясьны, вина дорысь ёнджыка ошкыны тэнсьыд муслунтӧ. Оз весьшӧрӧ тэнӧ радейтны.
Кулӧм гутъяс дукӧсьтӧны чӧскыда ӧвтысь мавтас, вежӧртӧмлуныс чышкыштӧ мывкыдлунсӧ да нималӧмсӧ.
Чӧскыд ӧвтанторъяс да мавтасъяс долыдмӧдӧны сьӧлӧмтӧ, тадзи ёртыдлӧн бур туйдӧдӧмыс долыдмӧдӧ тэнӧ.
Ме сета Аслам керкаын да карын казьтыланпас да ним, и тайӧ лоӧ налы ныв-пи дорысь бурджык на. Ме сета налы бырлытӧм ним, кодӧс оз вунӧдны.
Ясыд видзӧдлас сьӧлӧмтӧ долыдмӧдӧ, бур юӧр лыястӧ ёнмӧдӧ.
Сэні лёк вӧчысьяс дугдӧны повзьӧдлыны, вынсьыс усьӧмаяс шойччӧны,
Рытнас найӧ чукӧртчисны сёйны. Омӧльыс вӧлі ышӧдӧма нин Иудаӧс, Симон-Искариотлысь писӧ, вузавны Исусӧс.
Кыпӧдӧй кинытӧ вежаинлань да ошкӧй Господьӧс!
Эскӧм вӧсна ставныс найӧ вӧліны шогманаӧсь Енмыслы, но некод на пиысь эз босьт Енлысь кӧсйысьӧмасӧ.
Миян пӧльяс эскисны, та вӧсна найӧ шогмисны Енлы.
Энӧ нимкодясьӧй сыысь, мый пеж ловъяс кывзысьӧны тіянлысь, а нимкодясьӧй сыысь, мый тіянлысь нимъяснытӧ гижӧма енэжас».
О, кутшӧм юмов тэнад муслуныд, чоюкӧй-гӧтырпуӧй! Тэнад муслуныд вина дорысь на чӧскыд! Тэнад мавтасыд став быдмӧгсьыс на чӧскыда ӧвтӧ.
Помалӧмыд бурджык заводитӧм дорысь, терпитӧмыд бурджык вылӧ кыпӧдчӧмысь.
Та вӧсна, Господьӧй, босьт менсьым лолӧс – бурджык меным кувны олӧм дорысь».
Руфа узис асылӧдзыс Воозлӧн кок улын да чеччис югдытӧдзыс на, медым йӧзыс эз аддзывны сійӧс. Вооз мӧвпыштіс: «Мед эськӧ некод оз тӧдмав аньлысь гумла вылӧ волӧмсӧ».
Восьтан кӧ – тайӧс кывзысь тэнӧ асьтӧ янӧдас, и лёк сёрни тэ йылысь паськалас. [Муслун да ёртасьӧм мездӧны: видз найӧс, медым эз увтыртны тэнӧ. Сэки ассьыд туйтӧ видзан, кутан лӧня овны.]