11 Синмӧй пемдіс бӧрдӧмсьыс, пытшкӧсӧй шызьӧма, сьӧлӧмӧй потӧ шогысла, ӧд менсьым войтырӧс бырӧдӧма, челядь да пузчужӧм кагаяс тшыгйысла кулӧны карса изэрдъяс вылын.
Господьӧй, видзӧдлы, кутшӧм меным сьӧкыд! Тэныд пыксьӧмӧй вӧсна менам пытшкӧсӧй шызьӧма, сьӧлӧмӧй тіралӧ. Ывлаын шыпурт бырӧдіс челядьӧс, керкаӧ кулӧм овмӧдчис.
Та вӧсна ме бӧрда, синваӧй шорӧн визувтӧ. Ылын меысь бурӧдысьӧй, коді эськӧ ловзьӧдіс менӧ. Челядьӧс пасьвартӧма, ӧд вӧрӧг вӧлі вынаджык.
Сійӧ лыйис ньӧвъяссӧ менам вир-яйӧ, жалиттӧг сатшкис менам гыркйӧ, кисьтіс му вылас сӧптӧс,
– Меным зэв сьӧкыд, менам сьӧлӧмӧй висьӧ дойысь, сійӧ ставнас тіралӧ, ме ог вермы чӧв овны. Ме кыла буксан шы – тыш вылӧ чуксалӧм.
Та вӧсна ме шуа: – Кольӧй менӧ, ме кута курыда бӧрдны. Энӧ зільӧй менӧ бурӧдны, ӧд менсьым войтырӧс бырӧдӧма.
Ме мудзи нин аслам ружтӧмысь, быд вой ме бӧрда аслам вольпасьын, кӧтӧда ассьым юрлӧсӧс синваӧн.
Воасны лунъяс, кор шуасны: ”Шудаӧсь нӧбасьлытӧмъяс, кага вайлытӧмъяс да морӧснас нёньӧдлытӧмъяс”.
Ӧні Господь Ен Саваоф, Израильлӧн Ен, тадзи висьталӧ: ті аслыныд паныд вӧчанныд тайӧ ыджыд лёкторсӧ – бырӧданныд Иуда войтырысь айуловӧс да аньясӧс, челядьӧс да пузчужӧм кагаясӧс. Тадзи тіян пӧвстысь некод ловйӧн оз коль.
– Висьтав налы тайӧ кывъяссӧ: лун и вой мед киссяс менам синваӧй, мед оз дугдыв менам бӧрдӧмӧй, ӧд менсьым войтырӧс пасьвартӧма, сійӧс сьӧкыда дойдалӧма.
– Ылі муысь Ме кыла Аслам войтырлысь отсӧг йылысь горзӧмсӧ: «Сионын ӧмӧй абу Господьыс, сэні ӧмӧй абу ӧксыыс?» Мыйла найӧ скӧрмӧдісны Менӧ асланыс идолъясӧн, мукӧд войтыръяслӧн шогмытӧм идолъясӧн?
Мед яналасны да лоӧны серамтуйынӧсь менсьым олӧмӧс корсьысьяс. Мед бӧр бергӧдчасны да лоӧны серамтуйынӧсь меным лёксӧ кӧсйысьяс.
Энӧ лоӧй асныра вӧвъяс да осёлъяс кодьӧсь, ӧд найӧс колӧ кӧртвомавны да домповодавны, медым найӧ кывзысисны».
Давид да сылӧн йӧзыс ырзӧмӧн кутісны бӧрдны. Бӧрдісны эбӧс быртӧдзныс.
Ме курликті тури моз, чивзі чикыш моз, гажтӧмтчи гулю моз, син мудзтӧдз видзӧді енэжас. Господьӧй, ме сьӧкыдала, отсав меным!
Пытшкӧсӧй сотчӧ, оз лӧнь, шог лунъяс суисны менӧ.
Господьӧй, мый меным виччысьны? Тэ вылӧ ме лача кута.
Сьӧлӧмным тырӧма дойӧн, синмысь югыдыс кусӧма,
Лэчкӧ шедӧм антилопа моз тэнад пияныд вынтӧммисны, куйлӧны быд туйвежын. Найӧ пӧтісны Господьлӧн скӧрлунысь, тэнад Енлӧн чорыда мыждӧмысь.
Ерусалимын олысьяс ойзӧны, корсьӧны нянь, став озырлунсӧ найӧ вежӧны сёян вылӧ, медым ловйӧн кольны. – Видзӧдлы, Господьӧй! Тэ аддзан, кутшӧма менӧ мустӧмтӧны.