6 Йӧзыс чайтісны, мый Павеллӧн киыс пыктас либӧ сійӧ шойӧн усяс му вылас. Дыркодь виччысисны, мый лоӧ. Но кор аддзисны, мый сыкӧд нинӧм лёкыс эз ло, вежисны мӧвпнысӧ да шуалісны, сійӧ пӧ ен.
Йӧзыс гораа шуалісны, тайӧ пӧ Ен сёрнитӧ, оз морт.
Водзас да бӧрас мунысьяс горзісны: – Осанна! Ошкӧм Давид Пилы! Бурсиӧма Господь нимӧн Локтысьӧс! Ошкӧм Медвылыссалы!
Пилат юаліс: «Мый шуанныд вӧчны Исускӧд, кодӧс Кристосӧн шуӧны?» Ставныс горӧдісны: «Тувъявны!»
Быдӧн ичӧтсянь гырысьӧдз сюся кывзіс сійӧс да шуис, сійӧ пӧ Енлӧн ыджыд выныс.
Сэні матын вӧлі діӧн веськӧдлысь Публийлӧн оланіныс. Сійӧ нимкодьпырысь сибӧдіс миянӧс ас ордас да куим лун чӧж бура вердіс-юкталіс.