27 Дас нёль лун нин миянӧс новлӧдліс Адрия саридзті. Войшӧр гӧгӧрын корабльвывса уджалысьяс казялісны, мый кутшӧмкӧ му дінӧ матыстчам.
Но став тайӧ озырлуныс ӧти здукӧн бырис! Сэки саридз вылын кывтысьяс, корабльӧн веськӧдлысьяс, налы отсасьысьяс да вузасьысьяс – ставныс ылыстчисны тайӧ карсьыс.
Но корабльвывса уджалысьяс шуисны пышйыны. Пондісны лэдзны корабль вылысь пыжсӧ саридзӧ, быттьӧ нӧшта кӧсйӧны чӧвтны якӧръяс нырладорсяньыс.
Корабльӧн веськӧдлысь локтіс сы дінӧ да шуис: «Мый тэ узян? Чеччы да кевмысь аслад Енлы. Гашкӧ, тӧд вылас усям Сылы да ловйӧн колям».
Хирам мӧдӧдіс корабльясӧн ассьыс йӧзсӧ, кодъяс бура кужисны кывтны саридз вывті. Соломонлӧн кесйӧгъяскӧд
Миянӧс лоӧ шыбитӧма кутшӧмкӧ ді вылӧ».
Джудждасӧ видлісны да, кызь сыв лои. Муныштӧм бӧрын бара видлісны – дас вит сывйӧдз вӧлі ляпкалӧма.