24 Ми огӧ кӧсйӧй веськӧдлыны тіян эскӧмӧн, кӧсъям сӧмын отсавны тіянлы, медым ті верминныд нимкодясьны. Ми тӧдам, мый тіян эскӧмныд зумыд.
Энӧ ыджыдалӧй Енлӧн йӧз чукӧр вылын, но асланыд оласногӧн петкӧдлӧй налы, кыдзи колӧ овны.
Вокъяс, ӧні казьтышта тіянлы Евангелльӧ йылысь, кодӧс висьтавлі нин тіянлы. Ті сибӧдінныд сійӧс да зумыда кутчысянныд сэтчӧ.
Ӧд ми олам эскӧмӧн, огӧ аддзананас.
Ми огӧ ас йылысь висьтавлӧй, а висьтавлам Исус Кристос йылысь, мый Сійӧ – Господь. Сійӧ мӧдӧдіс миянӧс кесъявны тіянлы.
Тайӧ тадз. Найӧс чегисны эскытӧмысла, а тэ кутчысян эскӧмнад. Асьтӧ вылӧ эн пукты, но полӧмпырысь ов.
Эскӧм пыр Кристос восьтіс миянлы Енлӧн буралӧмӧ ӧдзӧссӧ. Буралӧмас олігӧн ми лача кутӧмӧн нимкодясям, ӧд лоам Енлӧн дзирдлунас.
Сійӧ пондас нӧйтны уджъёртъяссӧ да сёйны-юны кодалысьяскӧд.
Коді нӧ Павелыс? Коді Аполосыс? Найӧ сӧмын кесъялысьяс, кодъяс пыр ті эскинныд Кристослы. На пиысь быдӧн Господьсянь сетӧм удж вӧчис.
Тадзи эскӧмнаным ми ышӧдам ӧта-мӧднымӧс: ме – тіянӧс, а ті – менӧ.
Ті терпитанныд, кор кесйӧдлӧны тіянӧс, мырддялӧны да куралӧны тіянлысь, ыджыдалӧны тіян вылын да кучкалӧны чужӧманыд.