13 Вокъяс, кӧсъя, мед ті тӧдінныд, мый лоӧ кулӧмаяскӧд. Сэки эскытӧмъяс моз онӧ кутӧй шогсьыны кулӧмаяс йылысь, ӧд эскытӧмъяслӧн лачаныс абу.
Сэки гуалӧмаяс пӧвстысь унаӧн ловзясны: ӧтияс – помтӧм олӧм вылӧ, мӧдъяс – янӧдӧм да помтӧм мустӧмтӧм вылӧ.
Кристос куліс миян вӧсна, медым ми, ловъяӧсь али кулӧмаӧсь, олім Сыкӧд.
Ӧні висьталам тіянлы Господьлысь кывсӧ: ми, кодъяс ловъяӧсь на Господь локтӧдз, огӧ пановтӧй кулӧмаясӧс.
Сэки ті олінныд Кристостӧг, энӧ вӧлӧй Израиль войтырӧн. Енма-тіа костын йитӧдыс эз вӧв, тіянлы эз вичмыв Сылӧн кӧсйысьӧмыс, ті олінныд тайӧ муюгыдас Енсӧ тӧдтӧг да лачатӧг.
Найӧ пондасны шуны: «Кӧні нӧ сійӧ Локтысьыс, коді кӧсйысьліс тай? Миян батьяс кулісны нин, но ставыс коли важ мозыс, му пуксьӧмсяньыс нинӧм эз вежсьы».
сэсся ӧтпырйӧ петкӧдчис витсёысь унджык воклы. На пиысь унджыкыс ловъяӧсь на, ӧткымынӧн мӧдаръюгыдас нин вуджисны.
Сэсся пидзӧс вылас усьӧмӧн гораа горӧдіс: «Господьӧй, эн мыжды найӧс таысь». Тайӧс шуӧм бӧрын Степанлӧн лолыс петіс.
Господь шуис меным: «Морт пиӧй, тайӧ лыясыс – Израиль войтыр. Найӧ шуӧны, миян лыясным пӧ косьмисны, лачаным воши, миянлы воис пом.
Вокъяс, ми кӧсъям, мед ті тӧдінныд, кутшӧм сьӧкыдлунъяс суисны миянӧс Асияын. Миянлы вӧлі сэтшӧм сьӧкыд, эгӧ чайтӧй весиг ловйӧн кольны.
Вокъяс, кӧсъя казьтыштны тіянлы, мый миян батьяс ставныс ветлісны кымӧр улын да вуджисны саридз вомӧн.
Вокъяс, тӧдӧй: ме унаысь лӧсьӧдчывлі волыны тіян дінӧ, но пыр кутшӧмкӧ мытшӧдъяс паныдасьӧны. Мукӧд войтыръяс пӧвстын моз ме кӧсъя аддзыны тшӧтш тіян олӧмын бур вотӧс.
Давид аслас кадӧ пӧртіс олӧмас Енлысь кӧсйӧмсӧ. Сэсся сійӧ куліс, да сійӧс гуалісны батьяскӧд орччӧн. Давидным аддзыліс сісьмӧмсӧ,
Марпа шуис Сылы: «Тӧда, сійӧ ловзяс медбӧръя лунӧ, кор ловзясны кулӧмаяс».
Мусаясӧй, кутӧй тӧд выланыд, мый Господьлӧн ӧти луныс сюрс во кодь, сюрс воыс – ӧти лун кодь.
Вежавидзысь йӧз гуалісны Степанӧс, ыджыд бӧрдӧмӧн колльӧдісны сійӧс.
Лёк вӧчысь аслас лёклуныс вӧсна усьӧ, веськыда олысьлӧн весиг кулігас лачаыс лоӧ.
Давид куліс да вуджис батьясыс дінӧ. Сійӧс дзебисны Давид карӧ.
Он кӧ ӧні вӧч тайӧс, ӧксыӧй-ыджыдӧй, тэнад кулӧм бӧрын, кор тэ вуджан батьясыд дінӧ, мыжаласны менӧ да менсьым Соломон пиӧс».
Кулӧм морт вӧсна энӧ вундалӧй вир-яйнытӧ, кучик выланыд энӧ гижасьӧй-серпасасьӧй. Ме – Господь [тіян Енныд].
Шойгу кыртаяс воссялісны, уна вежа войтырлӧн шойыс ловзис,
Вокъяс, кӧсъя, мед ті тӧдінныд Ловсянь сетӧмторъяс йылысь.
Иов шуис: – Пасьтӧг ме петі мам кынӧмысь, пасьтӧг и бӧр муна. Господь сетіс, Господь и бӧр босьтіс. [Ӧд тадзи вӧлі шогмана Господьлы.] Мед лоӧ ошкӧма Господьлысь нимсӧ!
Ӧксы шогӧ усис. Сійӧ чеччис да кайис стенвывса жырйӧ. Мунігмозыс бӧрдӧмӧн шуаліс: «Авессалом пиӧй, Авессалом пиӧй! Бурджык, ме кӧ кулі тэ пыдди, пиукӧй!»
Ныв-пиыс чукӧртчисны бурӧдны сійӧс, но сійӧ эз сибӧд бурӧдӧмсӧ, а шуис: «Шог сьӧлӧмӧн ме вуджа кулӧмаяслӧн оланінӧ пиӧй дінӧ». Тадзи бӧрдіс батьыс Ӧсип вӧсна.
Коркӧ ми ставным вӧлім на кодьӧсь: олім шогмытӧма, вир-яйлӧн кӧсйӧм серти. Татшӧм оласногысь миянӧс мукӧдсӧ моз виччысис Енлӧн скӧрлуныс.
Ми кӧ эскам, мый Исус куліс и ловзис, сідзкӧ, Исускӧд Енмыс вайӧдас Ас дінас тшӧтш найӧс, коді эскис Исуслы, но куліс нин.
Сідзкӧ, мукӧдыс моз огӧ кутӧй узьны. Садьмӧдчам да кутам овны садь вежӧрӧн.
Поплы асьсӧ пежавны позьӧ сӧмын бать-мамыс вӧсна, ныв-пиыс вӧсна, вокыс вӧсна