18 Ми ёна кӧсйим волыны тіян дінӧ. Ме, Павел, эг ӧтчыдысь мӧдӧдчыв тіян дінӧ, но сӧтана тупкывліс туйнымӧс.
Тайӧ уджыс унаысь кутіс менӧ тіян дінӧ волӧмысь.
Вокъяс, тӧдӧй: ме унаысь лӧсьӧдчывлі волыны тіян дінӧ, но пыр кутшӧмкӧ мытшӧдъяс паныдасьӧны. Мукӧд войтыръяс пӧвстын моз ме кӧсъя аддзыны тшӧтш тіян олӧмын бур вотӧс.
Некутшӧм локтана сьӧкыдысь эн пов. Ӧткымынӧс тіян пиысь омӧльыс йӧршитас дзескыдінӧ, медым тӧдмавны тіянӧс. Сэки дас лун чӧж ті кутанныд сьӧкыдавны. Но тэ помӧдзыс ло эскана, и Ме сета тэныд Олӧмыслысь юркытш!
Енмыс висьталӧ ӧтчыд, висьталӧ мӧдысь, но мортыс оз казяв тайӧс.
Исус шуис сылы: «Вешйы Ме дінысь, сӧтана! Гижӧма: ”Господьлы, аслад Енлы, копрась да сӧмын Сылы кесъяв”».
Ме, Павел, аслам киӧн гижа тіянлы чолӧмӧс. Тӧд выланыд кутӧй менсьым дзескыдінын пукалӧмӧс. Енлӧн буралӧмыс ставныдкӧд тіянкӧд. Аминь.
но муслунӧй вӧсна шыася тэ дінӧ корӧмӧн. Ме, пӧрысь Павел, Исус Кристос вӧсна пукалысь,
Весиг Фессалоникаӧ гоз-мӧдысь мӧдӧдлінныд меным олӧм вылӧ.
Ме, Павел, аслам киӧн гижа тіянлы чолӧмӧс. Тайӧ лоӧ пасӧн, мый гижӧдыс месянь. Быд гижӧдын ме гижа тадзи:
Ме, Павел, аслам киӧн гижа тіянлы чолӧмӧс.