36 العَسكَر تاني تْمَسخرو بيه، أدَّناو ليه وعْطاولو الخَل،
وتَم تَم، راح واحَد فيهُم يَجري، خْدا سْفَنجة، عَمَّرها بالخَل، لَوّاها على قَصبة وعْطالو يَشرُب.
جا واحَد يَجري، عَمَّر سْفَنجة بالخَل ولَوّاها على قَصبة وعْطا ليَسوع يَشرُب وقال: "خَلّيو، نْشوفو وَلاّ يْجي إيلِيّا يَهَبّطو".
عْطاو ليَسوع يَشرَب شْراب مْخَلَّط بالمْرار، وكي داقو ما حَبش يَشرُب.
هيرودَس والعَسكَر مْتاعو حَڤروه وسْتَهزاو بيه ولَبّسولو لَبسة تَبرَق ورَجّعوه لعَند بيلاطَس.