“Na snalekgu kenen ku simto i maan. Na tmimel kenen manan i maan dunan Bétuél, i tingà Nahor na Mélka. Na kafnge én, nwègu i ulel na i dad glang na blégu kenen.
Du di kaklingen dun ani gine, na di kiten i ulel di ilungan, na i dad glang di sigal i flanekan, na i kaklingen i manan, gablà di gman i salig Abraham di kenen, taman faflalan snitong i salig ani, na teenan kenen saféd i dad kamélan mdadong di ktufa.
Na nun fa mangu di kdeeyu, tooyu sansatu i fandamyu na nawayu, na sagin gamu di klehew na klidù nawa, sakdo gamu du saflanek gamu di kafaglut, safye gamu, na safdanà gamu nawa.
Kafnge én, fafngé i salig i sfalò kamél i amun Abraham, na dee dad fye kalyak, na mdà kenen salu ditù di banwe gumnè i flanek Abraham lagi dnagit ku Nahor déén di Mésofotamya.
Na snalekan kenen, “Libun, simto i maam? Tabyà tulenam deg, fakay kè ku beg gami flo mnè di gumnè maam. Sfayu gami kè i dad dademegu ani di gumnèyu, du fye fakay gami ftud kadang butang?”
Kafnge én, nukalan i dad kalyak neben, dunan dad kas mdà di salafì na blawen, na dad klaweh, na blén di ku Rébéka. Na blén dad mabtas kandeen di flanekan lagi na di yéan.