Bhai khan, moi kineka ase etu saikene apnikhan bhi eneka koribi. Amikhan ke saikene kaam kori thaka khan, kun apnikhan majote te thake, taikhan kineka ase, etu bhal pora sai bhi.
aru Isor laga shanti, kun to sob bujhi bole nimite diye, Jisu Khrista uporte biswas kori bole nimite apuni khan laga mon aru bhabona bhal kori kene sai dibo.
Shanti laga Isor pora deri nohoi kene apnikhan laga theng nichete Saitan ke pisi dibo. Amikhan Probhu Jisu Khrista laga anugrah apnikhan logot thakibi.
Hekh te, bhai khan, khushi kori thakibi! Nijorke thik koribi, mon dangor thakibi, ekta bhabona kori kene thakibi, shanti pora thakibi; aru morom laga aru shanti laga Isor apnikhan logote thakibo.
Sob manu jun Moike ‘Probhu, Probhu’ koi kene mate, taikhan sorgo desh te huma bole nohoi, kintu jun manu sorgote thaka Baba Isor laga itcha kore, taikhan he huma bole paribo.
Shanti laga Isor tai nijor pora apnikhan ke pura pobitro koribo dibi. Probhu Jisu Khrista wapas naha tak apnikhan laga atma, jibon aru pura gaw galti nathaki kene rukhibo dibi.
Kelemane, apuni, bhai khan, Judea te Isor laga girja laga chela hoi jaise juntu Khrista Jisu te ase. Aru kineka taikhan ke dukh kosto dise, apuni khan bhi nijor manu khan pora dukh kosto dise, jineka taikhan ke Yehudi jati khan pora dise,
Titia tai asurit hoise aru bhoi pora kapi kene koise, “Probhu moi ki kori bole lage?” Titia Probhu taike koise, “Uthibi aru Damascus sheher te jabi, aru tumi ki koribo lage etu sob tumike koi dibo.”
“Huni bhi, ekjon kumari maiki pora tai laga pet te bacha bukhi bo aru ekjon chokra ke jonom dibo, aru taikhan Tai laga naam Immanuel” rakhibo- etu motlob ase, “Isor amikhan logote ase.”