Aru tai Probhu usorte bisi dangor hobo. Tai kitia bhi draikha-ros nakhabole lage, tai ama laga peth te thaka homoi pora he Pobitro Atma pora bhorta hoi jabo.
Ekjon chela tai laga guru nisena hoile etu he thik ase, aru ekjon nokor tai laga malik nisena hoile he thik ase. Judi taikhan etu ghor malik ke Beelzebul koi kene mate koile, kiman bhi biya pora tai laga ghor manu khan ke matibo!
Kintu ami nijor gaw ke dhuri loi aru moi laga noukar bonai loi, eneka hoile jitia ami dusra khan ke prochar kora pichete, ami nijorke hari bole nadibo.
aru koi, ‘Amikhan pora apnikhan karone shadi laga basuri bajaise, aru apnikhan nacha nai. Amikhan mon dukh hoise aru apnikhan mon dukh laga suku pani bhi ula nai.’
Titia Yehudi khan Taike koise, “Etiya amikhan jani loise, Tumi logote bhoot ase. Abraham aru bhabobadi khan bhi mori jaise; aru Apuni koise, ‘Jodi jun Ami laga kotha ke rakhi lobo, tai mrityu nadikhibo.’