Apuni khan sob hikhok hobole napare, ami laga bhai khan, kelemane apuni khan jani ase, amikhan kun pora manu ke hikai, bisar to amikhan uporte he bisi kara hobo.
Taikhan Isor ke jane koi, kintu kaam te hoile taike namane. Taikhan ke to ghin kori bole lage aru taikhan kotha namana khan ase aru eku bhal kaam kori bole thik nohoi.
Eneka homoi te, hajar-hajar manu eke logote joma hoise, eneka somoite hazar manu joma huwa karone manu khan ekjon-ekjon uporte girise, Tai chela khan ke poila koise, “Pharisee khan laga chalaki pora hoshiar hobi, kelemane taikhan chalak ase.
Kintu, O niyom likha khan aru Pharisee khan, tumi kopoti khan ke hai ase! Tumikhan dusra manu khan nimite sorgo rajyo bondh kori diye. Kilekoile tumikhan nijor naghuse, aru ghusi bole thaka dusra khan ke bhi ghusi bole nadiye.
O niyom likha khan aru Pharisee khan, tumi kopoti khan ke hai ase! Kilekoile tumikhan bidhowa khan ke thogai kene taikhan laga ghor chingi loi. Etu pichete girja te jai kene manu khan ke dikha bole lamba prathana kore. Tumikhan uporte sobse biya sajai hobo.
“Etu niyom likha khan pora hoshiar thakibi, jun khan lamba kapra te bera bole bisare, aru bajar te sob pora bhal jaga bisare, aru mondoli te sob pora untcha jagate bohi bole bisare, aru kha luwa jagate bhi bhal he bisare.