juntu amikhan laga kaam aru dharmikta pora nohoi, kintu Tai laga anugrah pora poritran anidise, aru Pobitro Atma dwara notun jonom aru notun jibon dise,
Apnikhan poila te eneka thakisele. Kintu apnikhan ke dhulai kene sapha kori dise, apnikhan ke pobitro kori dise, apnikhan ke Probhu Jisu Khrista laga naam aru Isor laga Atma pora sapha kori dise.
Titia moi taike jowab dise, “Moi laga Probhu, Apuni jane.” Titia tai moike koise, “Eitu khan sobse dangor dukh pora ulaikene aha khan ase. Taikhan laga kapra dhulai loise aru Mer laga khun pora boga kori loise.
aru Jisu Khrista pora, ekjon biswas te thaka gawahi, mora pora prothom ekjon jonom luwa, aru duniya laga raja khan ke cholai kene thaka aru ekjon kun amikhan ke morom kore aru Tai laga khun pora amikhan laga sob paap to maph kori dise-
Eitu khan niyom to nijor laga gyaan pora bonai diya dhorom aru misa pora nomro dikhai diya he ase. Kintu taikhan laga gaw mangso laga kaam khan to eku daam nai.
Kun manu dhorjo lobole mon ase aru sorgodoth khan ke aradhana kore, taikhan pora thogai kene tumikhan laga uphar harabo nadibi. Etu nisena manu to tai ki dikhise etu pora nijor mangso bhabona te bisi phutani hoijai.
Peter Jisu ke koise, “Jodi moi Apuni logote moribo lage koile bhi, moi kitia bhi Apuni ke najane nakobo.” Aru sob chela khan bhi eneka eke kotha koise.
Etu pichete Peter pora Jisu ke kinar te loi jaise aru gali dibole shuru hoise, eneka koi kene, “Eitu khan Apuni pora dur hobo dibi, Probhu; eitu khan Apuni ke hobole nadibi.”