Amikhan sob kisim rasta pora paap te giri thake. Jodi kunba tai laga kotha pora nagirile, tai ekjon bhal manu ase, aru tai laga pura gaw to cholai kene jabole pare.
Jodi kunba nijorke dhorom mani kene thaka manu ase bhabe, hoile bhi tai laga jiba to rukhai kene narakhe, aru nijor laga mon to thogai diye, titia hoile tai laga dhorom to eku kaam nai.
Kun bhi nije ke nijor pora nathoka bhi. Jun etu jamana te apuni khan majote nijorke buddhi thaka manu bhabe, taike “murkho” hobole dibi titia tai buddhi thaka manu hoi jabo.
Jodi amikhan Tai logote milikena ase koi aru andhar laga rasta te berai, titia amikhan misa koi ase aru hosa laga kotha khan mani kene thaka nohoi jai.
Taikhan ki biya kaam korise etu laga inam pabo. Taikhan bhabe dinte ki moja kora to he bhal ase. Taikhan misa kowa aru dagi thaka manu ase. Apnikhan logot kha-luwa kora homoi te, dusra khan ke thogai diya kaam kori bole khushi pai.
Tumikhan to tumikhan baba, bhoot laga ase, aru tumikhan tai itcha he kori bole bhal pai. Tai shuru pora khun kora ase aru tai hosa te khara nathaka karone tai logote hosa nai. Kitia tai misa koi, tai nijor mon pora koi thake, kelemane tai misa ase aru misa khan laga baba ase.
Jodi kunba manu koi, “Moi Isor ke morom kore,” kintu nijor laga bhai ke ghin kore, tai misa koi ase. Kun manu tai laga nijor bhai ke morom nakore, kun tai dikhise, Isor ke kitia bhi morom kori bole na paribo, kunke tai dikha nai.