11 Мән ақ-қарини пәриқләндүрәлмәйдиған бир йүз жигирмә миң адими вә нурғун һайванлири бар Нинәвидәк чоң шәһәргә ич ағритмай тураламдим? — деди.
Мән саңа ич ағритқинимдәк, сәнму чакар бурадириңгә ич ағритишиң керәк едиғу?» дәпту.
Пәрвәрдигар мундақ деди: — Сән Нинәви дегән бүйүк шәһәргә дәрһал берип, у шәһәрдикиләргә уларниң үстидин чиқарған һөкүмүмни җакала, чүнки уларниң қилған яманлиқлири Маңа йетип кәлди!
Худа уларниң әмәллирини, йәни яман йоллиридин янғанлиғини көргәндә, илгири Өзи җакалиған уларниң үстигә чүшәрмәкчи болған балаю-апәтләрни уларға чүшәрмиди.
Пәрвәрдигар униңға: — Сән өзәң йә өстүрмәй, йә униңға әмгәк сиңдүрмәй, бир кечидә өсүп, иккинчи кечиси йоқ болуп кәткән бир түп қапақ пәлигигә шунчә ичиң ағриған йәрдә,