15 Андин кейин улар Юнусни көтирип долқунлап турған деңизға ташлиған еди, боран шу ан бесилди.
Шагиртлар һәзрити Әйсани ойғитип: — Устаз, Устаз, ғәриқ болуш алдида туримиз! — деди. Һәзрити Әйса ойғинип, боран-чапқунға буйруқ қилған еди, боран тохтап, долқун пәсләп, һәммиси тиничланди. Андин У шагиртлириға бурулуп:
— Неманчә қорқисиләр, ишәнчиңлар немә дегән аҗиз! — деди һәзрити Әйса вә орнидин туруп, боран-чапқун вә долқунларға буйруқ қилди. Шуниң билән боран вә долқунлар пүтүнләй тиничланди.
Ким билиду, Худа шуниң билән нийитидин, қәһәр-ғәзивидин йенип, бизни һалак қилмай қоямду техи!»