6 Шуниң билән Рут хаманға берип қейинанисиниң дегинидәк қилди.
Аниси чакарларға: — У силәргә немә қил десә, шуни қилиңлар, — деди.
Ата-анаңни һөрмәт қил. Шу чағда Мән саңа ата қилмақчи болған зиминда узақ өмүр сүрисән.
Силәргә буйруған әмирлиримни ада қилсаңлар, Мениң достлирим болисиләр.
— Сиз немә десиңиз мән шуни қилимән, — дәп җавап қайтурди Рут.
Боаз йәп-ичип болғандин кейин, көңли азадә болуп раһәтләнди вә хаман догисиниң кәйнидә йетип, уйқиға кәтти. Рут тивиш чиқармай, Боазниң йотқининиң аяқ тәрипини ечип, шу йәрдә ятти.
Әстир өз хәлқи вә уруқ-әҗдади һәққидә һеч кимгә һеч немә ейтмиди, чүнки Мордикай униңға бу тоғрисида еғиз ачмаслиқни буйруған еди.