9 Пәрвәрдигар силәрниң йәнә некалинип, өйлүк-очақлиқ болуп, теч-аман яшишиңларға несип қилғай, — деди. Андин Наоми уларни сөйүп қойди, лекин икки келин:
Бир мәзгил өткәндин кейин, Наоми келини Рутқа: — Һәй қизим, мән саңа башпана болидиған бир әр тапай, сән әнди өй-очақлиқ болғин.
Көпчилик көз яш қилишип, униң билән қучақлишип, сөйүшүп хошлашти.
Андин у жиғлиған пети акилири билән бир-бирләп сөйүшүп көрүшти. Шуниңдин кейин қериндашлири униң билән сөзлишишкә башлиди.
Андин у Раһиләни сөйүп, һаяҗан билән жиғлап кәтти вә Раһиләгә: — Мән сизниң дадиңизниң җийәни, йәни Рибәқаниң оғли болимән, — деди. Раһилә жүгригән пети қайтип берип, атисиға ейтти.
Яқуп алдиға берип сөйди. Исһақ Яқупниң кийгән кийимлириниң пуриғини пуриғандин кейин, сөзигә ишинип, униңға хәйирлик дуасини қилди: «Оғлумниң тенидики хуш пурақ, Дәл Пәрвәрдигарим бәрикәт бәргән топиниң пуриғиға охшайдикән.
икки келинигә: — Силәр әнди анаңларниң өйигә қайтип кетиңлар. Силәр маңа вә мәрһумлириңларға яхши қаридиңлар, шуңа силәргиму Пәрвәрдигар яхшилиқ ата қилғай.
— Яқ! Биз сиз билән биргә хәлқиңизниң йениға кетимиз, — дәп үн селип жиғлишип кетишти.
Әң болмиғанда, маңа нәврилирим билән қизлиримни сөйүп узитип қоюш пурситиниму бәрмидиң. Бундақ қилишиң бәкму ахмақлиқ болди!