18 Рутниң өзи билән биргә кетишни шунчилик күчлүк тәләп қиливатқанлиғини көргән Наоми уни қайта зорлимиди.
Биз уни қайил қилалмай болди қилдуқ вә: — Худаниң халиғинидәк болсун, — дедуқ.
Ахирида мән силәрниң Рәббимизгә вә Униң зор қудритигә тайинип, күчлүк болушуңларни тиләймән.
Улар башқа мәсиһийләр билән дайим җәм болушуп әлчиләрниң тәлимини аңлап, һәзрити Әйсани хатириләш үчүн нанни бөлүшүп йейишәтти вә дуа қилишатти.
Улар бирликтә Бәйтләһәмгә йетип кәлди. Улар йетип кәлгәндә, пүтүн шәһәр хәлқи һаяҗанға чөмди. Аяллар һәҗәплинип, бир-биригә: — У расттинла Наомимиду? — дейишти.