11 Бирақ Наоми: — Қизлирим, қайтип кетиңлар! Немишкә мән билән кетисиләр? Ойлап беқиңлар, мән йәнә силәргә әр болидиған оғул туғалаттиму?
Андин Йәһуда келини Тамарға: — Оғлум Шалаһ чоң болғичә, атаңниң өйидә тул олтирип турғин, — деди. У Шалаһниңму икки акисидәк өлүп кетишидин қорқуп, шундақ дегән еди. Шуңа Тамар атисиниң өйигә қайтип кәтти.
— Яқ! Биз сиз билән биргә хәлқиңизниң йениға кетимиз, — дәп үн селип жиғлишип кетишти.
Қайтип кетиңлар, қизлирим, меңиңлар! Мениң йешим некалиниш йешидин өтүп кәтти. Некалинишимға азирақ үмүтниму бар дәйли, мән бүгүнла бирсигә тегип, оғуллуқ болдумму дәйли,
Лекин Онан туғулидиған бала өзиниң болмайдиғанлиғини билип, һәр қетим йәңгиси билән бир орунда ятқанда акисиға нәсил қалдурмаслиқ үчүн, мәхсәтлик һалда уруқни йәргә ақтуруветәтти.