4 Өз мәнпийитиңларнила әмәс, башқиларниң мәнпийитиниму ойлаңлар.
Һәр ким пәқәт өз мәнпийитинила әмәс, башқиларниңму мәнпийитини көзлисун.
Ишәнчимиз күчлүк болған бизләр һәр қандақ иш қилғанда, өзимизни қанаәтләндүрүшнила ойлимастин, ишәнчи аҗиз қериндашлиримизғиму көңүл бөлүшимиз керәк.
Муқәддәс Язмилардики «Хошнаңни өзәңни сөйгәндәк сөй» дегән әмиргә, йәни Худаниң Падишалиғиниң бу қануниға һәқиқий әмәл қилсаңлар, яхши қилған болисиләр.
Хошал болғанлар билән биллә хошал болуңлар, қайғурғанлар билән биллә қайғуруңлар.
Мән қачан аҗизларға һисдашлиқ қилмидим?! Шәйтанниң қапқиниға чүшүп, езип кәткәнләр үчүн ичим қачан өртәлмиди?!
Лекин кимду-ким Маңа ишәнгән бундақ кичикләрдин бирини гунаға аздурса, шу адәм үчүн ейтқанда бойниға йоған түгмән теши есилған һалда деңизниң әң чоңқур йеригә чөктүрүлгини әвзәл.
Башқиларниң ишәнчигә тосалғу болидиған ишларни қилип, әлчилик хизмитимизгә дағ кәлтүрмәйватимиз.
Башқилар өз ишлиринила ойлап, Әйса Мәсиһни хурсән қилидиған ишларға анчә көңүл бөлмәйватиду.
Мордикай бу сүйиқәстни билип қелип, ханиш Әстиргә мәлум қилди. Әстир бу ишни Мордикайниң намидин падишаға йәткүзди.