13 У чөлдә қириқ күн туруп, шәйтан тәрипидин синалди. У явайи һайванатлар яшайдиған йәрдә болған шу җәриянда периштәләр Униң хизмитидә болди.
Чүнки бизниң бу Баш Роһанийимиз аҗизлиқлиримизға һисдашлиқ қилмай қалмайду. Уму бизгә охшаш һәр хил синақларға дуч кәлгән, лекин гуна қилип бақмиғандур.
Муса Пәрвәрдигарниң йенида қириқ кечә-күндүз туруп, һеч нәрсә йемиди һәм ичмиди. Пәрвәрдигар келишиминиң асаси болған он пәризни икки таш тахтиға йезип бәрди.
Яки Мени Худа Атамдин ярдәм алалмайду, дәп ойлап қалдиңму?! Халисам, У Маңа шу ан он икки түмәндин артуқ периштә әвәтиду.
Һәммимизгә мәлумки, ишәнчимизниң сири бүйүктур: Әйса Мәсиһ инсан тенидә аян болди, Муқәддәс Роһ Униң һәққанийлиғини испатлиди, У периштәләргә көрүнди, У тоғрисидики хәвәр пүткүл милләтләргә җакаланди, Инсанлар Униңға ишәнди, У улуқлуқ ичидә асманға көтирилди.
Муса булутниң ичигә кирип, қириқ кечә-күндүз у йәрдә турди.
Униңдин кейин Муқәддәс Роһ һәзрити Әйсани шәйтанниң синақлиридин өткүзүш үчүн, чөл-баяванға елип барди.
Һәзрити Әйса Муқәддәс Роһқа чөмүп, Иордан дәриясидин қайтип кәлгәндин кейин, Муқәддәс Роһ Уни чөл-баяванға елип барди.