8 Бу ишни көргән Симун һәзрити Әйсаниң алдида тизлинип туруп: — Әй Рәббим, мәндин жирақлишиң, гунакармән! — деди.
Уни көргинимдә, айиғиға өлүктәк жиқилдим. У оң қолини учамға қоюп мундақ деди: — Қорқма, Тунҗа вә Ахирқи Мән болимән.
Мусаға: — Бизгә сәнла сөз қилғайсән, чоқум аңлаймиз. Худа бизгә Өзи беваситә сөз қилмиғай. Болмиса, һалак болидиған охшаймиз, —деди.
Шагиртлар буни аңлап, интайин қорқушқан һалда йәргә дүм йетивалди.
Бирақ Мәрийәм һәзрити Әйса бар йәргә барди вә Уни көрүп, айиғиға жиқилип: — Әй Рәббим, бу йәрдә болған болсиңиз иним өлмәс еди! — деди.
Йүз беши: — Тәхсир, өйүмгә келишиңизгә әрзимәймән. Пәқәт бир еғизла сөз қилип қойсиңиз, чакирим сақийип кетиду.
һәм өйгә кирип Балини аниси Мәрийәм билән биллә көргинидә, йәргә баш қоюп Балиға сәҗдә қилишти. Андин сандуқлирини ечип, алтун, мәстәк, мурмәкки қатарлиқ соғиларни елип сунушти.
Биз сус көрүнидиған әйнәк арқилиқ көрүватқанлиғимиз үчүн, һәммә нәрсини ғува көримиз. Лекин кәлгүсидә болса йүзму-йүз көримиз. Һазир мениң Худа тоғрисида билидиғиним чәкликтур, у вақит йетип кәлгәндә, Худа мени толуқ билгәндәк, мәнму һәммини толуқ билидиған болимән.
Улар башқа кемидики шериклирини ярдәмгә чақиришти. Улар келип, белиқларни икки кемигә лиқ қачиливеди, кемиләр белиқниң җиқлиғидин чөкүп кәткили тас қалди.
Чүнки Симун вә униң шериклири бунчивала көп белиқ тутқанлиғидин һәйран болған еди.