2 Бай ғоҗидарни чақирип, униңға: «Мениң аңлиғанлирим қандақ гәп? Әнди хизмәттин бошитилисән, һесап-китапни тапшур», дәпту.
Мән йәнә өлүкләрни көрдүм. Улуқ яки әрзимәс болсун, һәммиси тәхтниң алдида туратти. Китаплар ечилди. «Һаятлиқ дәптири» дейилгән йәнә бир китапму ечилди. Өлүкләр китапларда хатириләнгәнләр бойичә өз әмәлиятиға қарап һөкүм қилинди.
Худа тәрипидин һәр бириңларға хилму-хил һәдийә сүпитидә ата қилинған қабилийәтләрни яхши қоллинип, бир-бириңларға хизмәт қилиңлар.
Лекин улар бу қилмишлири үчүн сорақ қилишқа тәйяр турған Худаға һесап бериду. Кәлгүсидә Худа пүткүл инсанни, мәйли тирикләр яки өлгәнләр болсун, һәммисини сорақ қилиду.
Бәзи кишиләрниң гуналирини асанла көрүвалғили болиду һәм уларниң чоқум сораққа тартилиши ениқ, лекин бәзи кишиләрниң гуналири болса, кейин ашкарә болиду.
Муқәддәс Роһ саңа ата қилған қабилийәткә бепәрвалиқ қилма. Бу қабилийәт Худаниң пәйғәмбәрлик сөзи вә җамаәт йетәкчилириниң қоллириниң учаңға қоюлиши арқилиқ саңа берилгән.
Чүнки һәр биримиз һазирқи тенимиздә яшиған вақтимиздики яхши-яман әмәлиятимизға яриша чоқум Қутқазғучи-Мәсиһниң сорақ тәхти алдида һесап берип җавапқа еришимиз.
Шуниң үчүн Рәббимиз қайтип кәлмигичә, башқиларниң хизмитигә баһа бәрмәңлар. Чүнки У қайтип кәлгәндә, кишиләрниң қараңғулуқ ичидә йошурунған барлиқ ишлирини йоруқлуққа чиқириду вә инсанларниң қәлбидики мәхсәтлирини ашкарилайду. У чағда Худа һәр кимни өзигә тегишлик махташқа сазавәр қилиду.
Бирәр вәзипини иҗра қилғучилардин тәләп қилинидиғини ишәнчлик болуштур.
Қериндашлирим, Кловиниң аилисидикилиридин аңлишимчә, мәсиһий җамаитиңларда талаш-тартишлар бар екән.
Демәк, һәр биримиз Худа алдида өзимиз үчүн һесап беримиз.
Һәзрити Әйса мундақ деди: — Ким ишәнчлик вә зерәк чакар болса, ғоҗайин уни башқа чакарлири үстидин күзитип, ғоҗайинниң озуқ-түлүгини уларға вақти-вақтида тәхсим қилип беришкә қойиду.
Лекин Худа униңға: «Әй ахмақ, бүгүн кечила аманәтни тапшурисән, ундақта топлиған барлиқ байлиғиң әнди кимгә қалар?» дәпту.
Билип қоюңларки, силәр қилған һәр бир еғиз қуруқ гепиңлар үчүн қиямәт күни һесап берисиләр.
Кәчқурунлуғи йәр егиси ғоҗидарға: «Ишчиларни чақирип, әң ахирида кәлгәнләрдин башлап әң авал кәлгәнләргичә һәммисиниң иш һәққини бәр», дәпту.
Һәзрити Әйса шагиртлириға мундақ деди: — Бир байниң бир ғоҗидари бар екән. Бирси байға: «Бу ғоҗидариңиз мал-мүлкиңизни бузуп чачти», дәп шикайәт қипту.
Һелиқи ғоҗидар ичидә: «Ғоҗайиним мени хизмәттин бошитивәтсә, буниңдин кейин қандақ қилармән? Етизда ишләшкә күчүм йоқ, тиләмчилик қилай десәм, номус қилимән...