51 Күчлүк қолини созуп, тар-мар қилди Һейлә-микирлик тәкәббурларни.
Лекин инсанлар Худани билсиму, Уни Худа дәп улуқлимиди вә Униңға шүкүр ейтмиди. Әксичә уларниң Худа тоғрисидики ой-пикирлири бемәна болуп, надан қәлби қараңғулуққа толди.
Пәрвәрдигар инсанларниң бузулғанлиғини, нийитиниң һәр қачан яманлиғини көрүп,
Бу сәвәвидин Униң бешиға келидиған балаю-апәт, Йәни өлүм, ачарчилиқ вә матәм, Келиду һаман бир күн ичидила. Өртилиду у от ичидә. Чүнки сорақ қилиду уни Қудрәтлик Пәрвәрдигар Худа!»
Әй жигитләр, силәрму йетәкчиләргә бойсунуңлар. Һәммиңлар бир-бириңларға кәмтар болуңлар, чүнки Муқәддәс Язмиларда йезилғинидәк: «Худа қаршидур тәкәббурларға, меһир-шәпқәт қилар кәмтарларға».
Биз бу қураллар билән бемәна асассиз гәпләрни вә Худани тонушқа тосқунлуқ қилидиған һәр хил көрәң көз-қарашларни бит-чит қилимиз һәм кишиләрниң өз ой-пикирлирини Әйса Мәсиһкә беқиндуруп, Униңға бойсунуши үчүн, уларни қайил қилимиз.
Мән Пәрвәрдигарниң пүткүл илаһлардин улуқлуғини әнди билдим. Чүнки мисирлиқлар исраилларни шу қәдәр харлиғинида, У Өз қудритини көрсәтти, — деди.
Пәрвәрдигар қурванлиқтин мәмнун болуп, көңлидә: «Инсанларниң қилмишлири үчүн йәргә қайта ләнәт ейтмаймән. Инсанларниң кичигидин тартип нийитиниң пүтүнләй яманлиғини билимән. Шундақ болсиму, йәр йүзидики барлиқ җанлиқларни һәргиз бу қетимқидәк қайта йоқитивәтмәймән.
Буниң билән Пәрвәрдигар уларни пүтүн дунияға тарқитивәтти. Улар шәһәр бена қилиш қурулушини тохтатти.