11 Улар йоқилиду, лекин Сән мәңгү йоқалмайсән. Асман-зимин кийим-кечәктәк конирайду.
Асман-зимин йоқилиду, бирақ Мениң сөзлирим йоқалмай мәңгү инавәтлик болиду!
Андин йеңи асман вә йеңи зиминни көрдүм, чүнки бурунқи асман вә зимин ғайип болған еди. Деңизму йоқалған еди.
Асман-зимин йоқилиду, бирақ Мениң сөзлирим йоқалмай мәңгү инавәтлик болиду.
Асман-зимин йоқилиду, бирақ Мениң сөзлирим йоқалмай, мәңгү инавәтлик болиду.
«Йәнә бир қетим» дегән бу сөз зил-зилигә кәлтүрүлидиғанларниң, йәни яритилған нәрсиләрниң зил-зилә билән йоқитилип, зил-зилигә кәлтүрүлмәйдиғанларниң мәңгү сақлинишидин ибарәт мәнани билдүриду.
Униңдин кейин чоң бир ақ тәхт вә униңда Олтарғучини көрдүм. Асман билән зимин Униң алдидин қечип, ғайип болди.
— Измирдики мәсиһийләр җамаитиниң периштәсигә мундақ яз: «Тунҗа вә Ахирқи, өлүп Тирилгүчи мундақ дәйду:
Бу аваз: «Көридиғанлириңни китап қилип яз вә уни йәттә мәсиһийләр җамаитигә, йәни Әфәс, Измир, Пәргама, Тиятира, Сардис, Филаделфийә вә Лаодикия шәһәрлиригә әвәт», дегән еди.
Демәк, Худа бу келишимни «Йеңи» дейиш арқилиқ бурунқисиниң вақти өткәнлигини көрсәтти. Вақти өткән, конириған нәрсә узун өтмәй йоқилиду.