2 У орда дәрвазисиға келип, тохтап қалди. Чүнки қаидә бойичә мата рәхткә йөгәнгән кишиләр ордиға киргүзүлмәтти.
Мордикай бу ишлардин хәвәр тапқандин кейин интайин қайғуруп, кийимлирини житип, кәндир рәхткә йөгинип, бешиға күл чечип, Суза шәһирини айлинип жүрүп, наһайити қаттиқ аһу-пәрият көтәрди.
Падишаниң пәрмани қайси өлкигә йетип кәлсә, у йәрдики йәһудийлар қайғуруп, налә-пәрият қилишти. Улар роза тутуп, көз йеши қилип, һаза тутушти, нурғун кишиләр кәндир рәхткә йөгинип, күлгә милинип йетишти.
Қарилиқ тутуш мәзгили өткәндин кейин, Йүсүп падишаниң әмәлдарлириға: — Еғир көрмисәңлар, падишаға мундақ дәңлар:
Яки чирайлиқ кийингән бир есилзадиниму? Һәргиз ундақ әмәс! Һашамәтлик кийим кийгән, әйш-ишрәт ичидә яшайдиған кишиләр чөлдин әмәс, бәлки хан ордисидин тепилиду.