13 Чүш вақтида йолда кетиветип, асмандин чүшкән қуяш нуридинму күчлүк бир нурниң әтрапимни вә биллә кетиватқанларни йорутувәткәнлигини көрдүм.
У йәрдә һәзрити Әйсаниң қияпити уларниң көз алдидила өзгирип, йүзи қуяштәк парлиди, кийимлири нурдәк аппақ болуп чақниди.
Шәһәрниң йорутулуши үчүн қуяш яки ай һаҗәтсиз болуп, уни Худаниң парлақ нури йорутуп туриду. Қоза униң чириғи болиду.
У оң қолида йәттә юлтуз тутқан болуп, ағзидин икки бислиқ өткүр бир қилич чиқип туратти. Чирайи худди чиңқи чүш вақтидики қуяштәк парлақ еди.
Чүшкә йеқин Дәмәшққә йетип келишкә аз қалғинимда, туюқсиз асмандин бир күчлүк нур чүшүп, әтрапимни йорутувәтти.
Саул хәтләрни елип, йолға чиқти. Дәмәшқ шәһиригә йетип келишкә аз қалғанда, туюқсиз асмандин бир күчлүк нур чүшүп, Саулниң әтрапини йорутувәтти.
Мән билән биллә кетиватқанлар у нурни көргән болсиму, лекин маңа қилинған сөзләрни чүшәнмәпту.
Әй хан, бир күни алий роһанийлар бәргән һоқуқ билән һәзрити Әйсаға әгәшкәнләрни зиянкәшлик қилғили Дәмәшқ шәһиригә қарап йолға чиқтим.
Һәммимиз йәргә жиқилдуқ. Мән арамий тилида ейтилған: «Саул, Саул! Маңа немишкә зиянкәшлик қилисән? Сән худди ғоҗайини урсиму маңмиған җаһил ешәккә охшаш, өзәң зиян тартисән!» дегән бир авазни аңлидим.