Шуниңдәк, Әйса Мәсиһму нурғун кишиләрниң гуналирини Өз үстигә елиш үчүн, бирла қетим қурван болди. У қайта кәлгәндә, инсанларниң гуналириниң төләмигә қурван болуш үчүн әмәс, бәлки Өзини күткәнләрни үзүл-кесил қутқузуш үчүн келиду.
Қәдирлик қериндашлирим, қулақ селиңлар, Худа бу дуниядики кәмбәғәлләрни ишәнч җәһәттә бай қилиш һәм уларни Өзини сөйгәнләргә беришкә вәдә қилған Падишалиғиға ериштүрүш үчүн таллиди.
Силәр қиямәт күнини интизарлиқ билән күтүп, у күнниң тезирәк келиши үчүн бар күчүңлар билән Худаға хизмәт қилиңлар. У күнниң келиши билән пүтүн асман көйүп түгәйду, асман җисимлириму шиддәтлик отта ерип йоқайду.
Мән қериндишиңлар Юһаннамән. Биз Әйса Мәсиһкә мәнсүп болғанлиғимиз үчүн азап-оқубәткә, Худаниң Падишалиғиға вә сәвир-тақәткә ортақмиз. Худаниң Сөзи вә Әйса Мәсиһниң қилған гувалиғини тарқатқанлиғим үчүн, бир мәзгил Патмос арилида мәһбус болуп туруп қалғандим.