Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Салоникилиқларға йезилған иккинчи хәт 1:8 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси

8 Шу чағда Рәббимиз Әйса Худани тонушни халимиғанларни вә Өзи һәққидики Хуш Хәвәрни қобул қилмиғанларни җазалайду.

Gade chapit la Kopi




Салоникилиқларға йезилған иккинчи хәт 1:8
59 Referans Kwoze  

чүнки сорақ вақти башланди. Бу сорақ алди билән Худаниң пәрзәнтлири, йәни мәсиһийләрниң ишәнчини синаштин башлиниду. Әгәр бу биз мәсиһий­­­ләр үчүн қийин болса, у һалда Худаниң сөзигә қулақ салмиған­лар­ниң ақивити қандақ болар?


Худа йәнила Өз әмри билән Өзиниң йолида маңмиғанларниң сораққа тартилип һалак қилинидиған әшу күндә асман билән зиминниң отта көйдүрүлүшини бәлгүлиди. Шуңа асман билән зимин та шу күнигичә сақлиниду.


Бизгә қалидиғини пәқәт сорақ вә Худа билән қаршилишидиған­ларни өртәп түгитидиған ялқунлуқ отни қорқунуч ичидә күтүштур.


Чүнки Тәвратта: «Интиқам Мениң, җазасини Өзәм беримән» вә «Пәрвәр­дигар Өз хәлқини сораққа тартиду», дегүчиниң Худа екәнли­гини билимиз.


Шундақ екән, шунчә улуқ қутқузулушқа көз жумсақ, қандақму шу җазадин қечип қутулалаймиз?! Қутқузулуш хәвирини дәсләптә Рәббимиз уқтурған, Уни беваситә аңлиғанлар бу қутқузулушниң һәқлиғи тоғрисида бизгә гувалиқ бәргән.


Бурун Худани тонумайдиған вақтиңларда ялған илаһларға ибадәт қилип, уларниң қули болған едиңлар.


Кимгә бойсунсаңлар, шуниң қули болидиғанлиғиңларни билмәмсиләр? Гунаға бойсунсаңлар, у силәрни өлүмгә елип бариду. Худаға бойсунсаңлар, У һәққаний һаятлиққа елип бариду.


Андин сол йенидикиләргә: «Әй ләнәткә учриғанлар, көзүмдин йоқилиңлар! Шәйтан билән униң ғалҗирлириға һазирланған мәңгү өчмәс дозақ отиға кириңлар!


Уларни аздурған иблис болса девә билән сахта пәйғәмбәр көйүватқан от вә гуңгут көлигә ташлинип, у йәрдә кечә-күндүз мәңгү азаплиниду.


Чүнки Худайи­миз һәммини һалак қилалайдиған отқа охшайду.


Лекин қорққанчақ, етиқатсиз, бузуқ, қатил, җинсий әхлақсизлиқ қилғучи, сехиргәр, бутпәрәс вә ялғанчиларға кәлсәк, уларниң ериши­диғини гуңгут билән янған от көлидур. Мана бу иккинчи өлүмдур».


Улар қаттиқ аваз билән чуқан селишип: «Муқәддәс вә ишәнчлик Егимиз! Йәр йүзидә яшаватқан инсанларни қачан сорақ қилип, улардин қенимизниң интиқамини елип берисән?» дейишәтти.


Улар Худани билишни рәт қилғанлиғи үчүн, Худа уларни яман нийәтлиригә қоюп бәрди. Буниң билән улар қилмаслиғи керәк болған ишларни қилишқа киришти.


Худаниң сөзи давамлиқ тарқалғансири, Йерусалимдики мәсиһий­ләр­ниң саниму барғансири көпәйди. Нурғун роһанийларму һәзрити Әйсаға ишәнди.


Улар дайим яманлиқ қилғачқа, «Һәқиқий Нур» дунияға кәлгән болсиму, улар бу Нурни әмәс, қараңғулуқни яхши көрди. Шуңа улар җазаға тартилиду.


Буниң билән улар мәңгүлүк җазаға учрайду. Һәққаний адәмләр болса мәңгүлүк һаятқа еришиду.


Мисир падишаси уларға: — Мени сөзигә бойсундуруп, исраил хәлқини қоюп бәргүзгидәк қандақ Пәрвәрдигар екән у? Мән Пәрвәрдигарни тонумаймән. Исраилларниму қоюп бәрмәймән, — деди.


Андин Худа Адәм атини һаятлиқ беридиған дәрәққә йеқинлашмисун дәп, Ерәм бағниң шәриқ тәрипигә «керуб» дәп атилидиған мәхлуқларни вә биси от чечип, у ян бу ян қозғилип ялтирап туридиған бир қилични орунлаштурди.


Мәсилән, Сарә Ибраһимни «ғоҗайин» дәп атап, униң сөзлиригә бойсунатти. Силәр һеч немидин қорқмай тоғра ишларни қилсаңлар, силәрму Сарәниң пәрзәнтлири болған болисиләр.


Худа Атимиз Өзиниң алдин-ала орунлаштуруши бойичә силәрни таллиди, Муқәддәс Роһ силәрни пак қилди. Буниңдики мәхсәт, Әйса Мәсиһкә бойсунуп, Униң қурванлиқ қени билән гуналириңлардин жуюлушуңлар үчүндур. Худа силәргә һәссиләп меһир-шәпқәт вә аманлиқ ата қилғай!


Ишәнчи сәвәвидин Ибраһим Худа униңға бәрмәкчи болған зимин­ға чақирилғанда, у Худаға бойсунуп, қәйәргә баридиғанлиғини билмәй туруп йолға чиқти.


У мана мошундақ пүтүнләй бойсунғачқа, мукәммәл Баш Роһаний болуш һөддисидин чиқип, Өзигә бойсунғучиларниң һәммиси үчүн мәңгүлүк қутқузулуш мәнбәси болди.


Әй надан галатиялиқлар! Силәр қандақларчә езиқтурулуп, башқи­ларниң алдам халтисиға чүшүп кәттиңлар? Әйса Мәсиһниң чапрас яғачқа миқланғанлиғи худди көз алдиңларда йүз бәргәндәк ениқ йәткүзүлгәнғу!


Биз бу қураллар билән бемәна асассиз гәпләрни вә Худани тонушқа тосқунлуқ қилидиған һәр хил көрәң көз-қарашларни бит-чит қилимиз һәм кишиләрниң өз ой-пикир­лирини Әйса Мәсиһкә беқиндуруп, Униңға бойсунуши үчүн, уларни қайил қилимиз.


Әқил-һошуңларни жиғип, гуна қилиштин қол үзүңлар. Бәзилириңлар Худани техичә тонумайсиләр. Бу сөзни силәрни хиҗил болсун, дәп ейтиватимән.


Әнди бу сир Худаниң әмри бойичә вә бурунқи Пәйғәмбәрләрниң Язмилирида йезилғинидәк ашкариланди һәм йәһудий әмәсләрниң Әйса Мәсиһкә ишинип, Униңға бойсу­нуши үчүн уларға йәткүзүлмәктә.


Йәһудий әмәсләрниң Худаға бойсунуши үчүн, Әйса Мәсиһниң мән арқилиқ қилған ишлиридин башқа һеч нәрсә тоғрилиқ махтинишқа җүръәт қилалмаймән. Йәһудий әмәсләр мениң ейтқан сөзлирим, қилған ишлирим вә көрсәткән мөҗүзилирим арқилиқ Муқәддәс Роһниң күч-қудритини көрүп, Хуш Хәвәрни қобул қилди. Мән Йерусалимдин башлап Иллирийә өлкисигичә болған һәммә йәрдә Әйса Мәсиһ тоғрисидики бу Хуш Хәвәрни тарқаттим.


Бирақ худди Йәшая пәйғәмбәрниң: «Әй Пәрвәрдигар, биз йәткүзгән сөзләргә кимму ишәнди?» дегинидәк, һәммә адәм Хуш Хәвәрни қобул қилған әмәс.


Худа Әйса Мәсиһ арқилиқ маңа меһир-шәпқәт көрситип, мени әлчиликкә таллиди. Шуңа мән һәр милләт кишилирини Худаға бойсунсун дәп, уларни Әйса Мәсиһкә ишинишкә чақиримән. Бу Әйса Мәсиһниң намиға шан-шәрәп кәлтү­рүш үчүндур.


— Атаң қәйәрдә? — дәп сорашти улар. — Силәр йә Мени тонумайсиләр, йә Атамни. Мени тонуған болсаң­лар, Атамниму тонаттиңлар, — дәп җавап бәрди һәзрити Әйса.


Содом, Гомора вә уларниң әтрапидики шәһәр­ләрниң хәлиқлириниму ядиңлардин чиқармаңлар. Улар худди Худаға бойсунмиған периштәләргә охшаш, Худаға бойсунмай, җин­сий әхлақсизлиқ вә ғәйри шәһванийлиқларға берилип кетип, ахири отта көйдүрүлгән. Бу хәлиқләр яманлиқ қилғучиларниң ақивитиниң мәңгүлүк оттин ибарәт екәнлигигә ибрәт қилинди.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite