Шу күни кәчтә Павлусқа бир ғайибанә аламәт көрүнүп, македонийәлик бир киши униң алдида өрә туруп: — Деңиздин өтүп, Македонийә өлкисигә келип, бизгә ярдәм бәрсиңиз! — дәп тәләп қилди.
Барнаба йетип берип, Худаниң у йәрдики хәлиққә бәхит ата қилғанлиғини көрүп, хошал болди. У көпчиликни җан-дили билән Рәббимиз Әйсаға садиқ болушқа илһамландурди.
Мабада Македонийәдики бәзи қериндашлар мән билән биллә берип, силәрниң тәйярлиқ қилмиғанлиғиңларни көрсә, силәр бир яқта қелип, силәргә болған күчлүк ишәнчим сәвәвидин мән хиҗаләт болуп қелишим турған гәп.
Мән Йерусалимдин кәткинимгә хелә жиллар болған болуп, бу қетим у йәргә йәһудий қериндашлиримға ярдәм пул йәткүзүп бәргили вә Худаға қурванлиқ қилғили барған едим.