11 Шундақ, Әйса Мәсиһкә әгәшкәнлигимиз сәвәвидин һемишәм өлүмгә дучар қилинмақтимиз. Кишиләр буниңдин Әйса Мәсиһниң һаятини биздә көрүвалалайду.
Бизләр топидин яритилған Адәм атиға қандақ охшаш болсақ, кәлгүсидә асмандин кәлгән Әйса Мәсиһкиму шундақ охшаш болимиз.
Худди Муқәддәс Язмиларда йезилғинидәк: «Сени дәп күн бойи өлүм гирдавида туруватимиз. Союлидиған қойлар орнида қариливатимиз».
Һазирқи тенимиздә яшаватқан бизләр еғир жүкләр астида һәсрәт чәкмәктимиз. Чүнки биз һазирқи тенимиздин қутулуп, өлүшкә әмәс, бәлки чиримас тәнгә егә болуп, мәңгүлүк һаятниң өткүнчи һаятимизниң орнини елишиға интизар болмақтимиз.
Мениң һәр күни өлүмгә дуч келиватқиним раст! Қериндашлар, Рәббимиз Әйса Мәсиһниң силәрниң һаятиңларда шундақ көп ишларни қилғанлиғи билән пәхирләнгинимниң растлиғиға охшаш, бу сөзүмниңму һәргиз ялған йери йоқтур.
Худаниң Роһи Әйса Мәсиһни өлүмдин тирилдүрди. Бу Роһ силәрниң қәлбиңларда яшайду. Әйса Мәсиһни өлүмдин тирилдүргән Худа қәлбиңлардики Өз Роһи арқилиқ силәрниң чирип кетидиған тениңларға һаятлиқ ата қилиду.
Әйса Мәсиһкә охшаш азап-оқубәтләргә, һәтта өлүм ховупиға дуч келиватимиз, лекин Әйса Мәсиһ дайим бизгә күч-қудрәт берип туруватиду. Буниң билән кишиләр вуҗудимиздин Униң һаят екәнлигини көрүвалалайду.
Демәк, биз һемишәм өлүмгә дучар болуватимиз; силәр болсаңлар буниң билән һаятлиққа еришиватисиләр.
Тонулмиған әрзимәс кишиләрдәк қаралсақму, лекин һәммигә тонушмиз. Өлүм гирдавида болсақму, лекин йәнила һаятмиз. Таяқ йегән болсақму, өлтүрүлмидуқ.