Буниң билән Пәрвәрдигар Мусаға: — Мән асмандин йемәклик яғдуримән. Исраиллар һәр күни чиқип шу күнлүк озуғини жиғивалсун. Бу арқилиқ Мән уларни синап, уларниң йол-йоруқлиримға бойсунған яки бойсунмиғанлиғиға қараймән.
Шуниң үчүн йениңларға беришниң орниға хәт яздим. Мәхситим, йениңларға барған вақтимда мени хошал қилишқа тегишлик болған силәрниң әксичә мени қайғуға салмаслиғиңлар үчүндур. Мән ишинимәнки, мениң хошаллиғим силәрниң хошаллиғиңлардур.
У хәтни силәрни ғәм-қайғуға селиш үчүн әмәс, бәлки мениң силәргә болған чоңқур муһәббитимни чүшинишиңлар үчүн, қаттиқ қайғу-әләм ичидә көз яшлиримни төкүп туруп язған едим.