10 Худа бизни чоң бир өлүм ховупидин қутулдурған вә қутулдуриду. Үмүтүмиз бизни кәлгүсидә йәнә қутулдуридиған Худаға бағланған.
Буниң үчүн әҗир сиңдүрүватимиз вә күрәш қиливатимиз, чүнки үмүтүмизни пүткүл инсанниң, болупму мәсиһийләрниң Қутқазғучиси — мәңгү һаят Худаға бағлидуқ.
Шуниңдин көрүвалалаймизки, Худа тоғра йолда маңғанларни улар дуч кәлгән синақлардин қандақ қутқузидиғанлиғини билиду. Шуниңдәк Худа гуна йолида маңғанларни җазалаш үчүн уларни сорақ күнигичә қандақ сақлашни билиду,
Мениң Йәһудийә өлкисидики Әйса Мәсиһкә ишәнмигәнләрниң зиянкәшлигигә учримаслиғим вә мән алғач баридиған бу сәдиқини Йерусалимдики мәсиһийләрниң қобул қилиши үчүн дуа қилғайсиләр.
Лекин Худа мән билән биллә болуп, маңа Хуш Хәвәрни толуқ җакалашқа мәдәт бәрди. Нәтиҗидә у йәрдики һәммә йәһудий әмәсләр бу Хуш Хәвәрни аңлиди. Буниң билән Худа мени бу қетимқи соттин, йәни йолвасниң ағзидин қутулдуруп чиқти.
Шу сәвәптин йәһудийлар мени мәркизий ибадәтхана һойлисида тутуп, өлтүрүвәтмәкчи болушти.
Көңлимиздә һәқиқәтәнму өлүмгә мәһкүм болдуқ, дәп ойлиған едуқ. Буниңдин биз өзимизгә әмәс, өлүкләрни тирилдүридиған Худағила тайинишимиз лазимлиғини тонуп йәттуқ.
Тонулмиған әрзимәс кишиләрдәк қаралсақму, лекин һәммигә тонушмиз. Өлүм гирдавида болсақму, лекин йәнила һаятмиз. Таяқ йегән болсақму, өлтүрүлмидуқ.