7 Демәк, муһими териғучи яки суғарғучи әмәс, бәлки уни өстүргүчи Худадур. Чүнки пәқәт Худала силәрни ишәнч җәһәттә пишип йетилдүрәләйду.
«Үзүм ғоли» Өзәмдурмән, силәр болсаңлар шахлирисиләр. Ким Мәндә болса, Мәнму униңда болимән. Шундақ болғанда, у көп мевә бериду, чүнки Худа яқтуридиған һәр қандақ ишни Мәнсиз қилалмайсиләр.
Әгәр кимду-ким өзини қалтис чағлап, башқиларға ярдәм бәрмисә, өзини-өзи алдиған болиду. Бундақ адәм әмәлиятта қалтис әмәс.
Лекин У маңа: «Меһир-шәпқитим саңа йетәрлик; Мениң күч-қудритим аҗиз чағлириңда толуқ ипадилиниду», деди. Шуңа һаятимда Әйса Мәсиһниң қудрити ипадиләнсун дәп, аҗизлиқлиримдин хурсәнлик билән махтинимән.
Гәрчә Худаниң пәйғәмбәрлик сөзини йәткүзүш қабилийитим болсиму, дунияниң пүткүл сирлирини билсәмму, Худадин кәлгән алаһидә билимләргә егә болсамму вә тағларни орнидин қозғиталайдиған камил ишәнчим болсиму, лекин башқиларға меһир-муһәббитим болмиса, һеч немигә әрзимәс бир адәм болуп қалимән.
Мән силәргә Хуш Хәвәр йәткүзүш билән ишәнч уруғини теридим, Аполлос силәргә тәлим бериш арқилиқ уни суғарди, бирақ қәлбиңлардики уруқни өстүргүчи йәнила Худадур.
Териғучи билән суғарғучиниң иши өз-ара маслашқан болуп, иккисиниң мәхсити бирдур вә һәр иккиси қилған әҗригә яриша Худаниң мукапитиға еришиду.
Ахмаққа охшап қалдим, мениң бундақ болушумға силәр сәвәпчи. Мән әслидә силәрниң махтишиңларға еришишим керәк еди. Чүнки һәр қанчә болсамму, силәр дәриҗидин ташқири дәп қариған әшу әлчиләрдин һәр тәрәптин қелишмаймән.