3 «مەن تۇغۇلغان ئاشۇ كۈن، ماڭا ھامىلىدار بولغان ئاشۇ كېچە يوقالغان بولسىچۇ.
مەن پەرۋەردىگارغا مۇنداق دېدىم: _ ھالىمغا ۋاي! نېمە ئۈچۈن ئانام مېنى بۇ دۇنياغا ئاپىرىدە قىلغاندۇ؟ بۇ زېمىندىكى خەلقنىڭ ھەممىسى ماڭا قارشى چىقىپ، مەن بىلەن جېدەل قىلىدۇ. مەن ھېچكىمگە قەرز بەرمىگەن ۋە ھېچكىمدىن قەرز ئالمىغان. لېكىن ھەممە ئادەم مېنى قارغىشىدۇ.
ئايۇپ مۇنداق دېدى:
ئاشۇ كۈننى قاراڭغۇلۇق قاپلاپ، ئەرشتىكى خۇدا ئۇنتۇپ قالغان بولسىچۇ، ئاشۇ كۈنى قۇياشنىڭ پارلاق نۇرى بولمىغان بولسىچۇ.