42-43 दाऊद खोराङगीराङ प्रुहक्योगी छ्ये़-लुला दि ल़ेहमु म़ेदी येह– किन्ज्योगी ङाहगी चो़वो छ्येवाला सुङ नाङसीन, ङाहगी ख्येगी टाहया़ला ख्येगी काङबा चो़ला छ्यि मा़हच्यु थु ख्ये ङाहगी योबा ङो़ले तेह!”
किन्ज्योगी का़हन्दी स्यिहङगामकी स्याहप्च्यीला दि ल़ेहमु सुङ नाङबा ले, “ख्येती टाहया़ला ख्येती काङबा चो़ला छ्यि मा़हच्यु थु ख्ये ङाहती योबा ङो़ले तेह।”
च्यिबेमाना मास्यीकागी राहङगी थाम्ज्यीराङ टाहया़ला राहङगी स्याहप चो़ला छ्यि-माहच्यु थु मिहरोगी ओङ छ्ये़ॱराङ कोहएँ।
येशूगी खुङया़ला सुङ नाङसीन, “ख्या ङ्याम्बु तेहकेमु ङाहगी ख्याला माक्यो मिहन ले, मोशागी नाङग्योकी छ्य़े-ठिम, लुहङतेम्बा दाङ छ्य़े-लुगी छ्य़ेला ङाहगी तेहन्दाला प्रुहक्योगी थाम्ज्यीराङ केच्याया़ तेहन्दा डुपॱराङ कोहकें।”
ओ़ह सोङबे नाम्पार-ताहक्पा थुगी सुङ नाङग्यो ल़ेहमुराङ, “तिहरीङ ख्यागी किन्ज्योगी सुङ-क़े थ़ेसीन माना,
ओहले येहपाॱआङ पत्रुसगी मासीन, “ता़ह छ्य़े-लुगी छ्य़ेला यहूदागी तेहन्दाला दि रोहवा प्री़हदी येहबा– ‘खोगी खाङबा तोङबा क्येरे डोज्यु, ओ़हला सुॱआङ माहतेहच्यु। ओहले खोला चि क्याहप्क्योगी ल़ेह लेहमेन मिहगीराङ लेहन्ज्यु!’”