21 राहङगी सेम सान्दी येहकें सोङगोराङ ङाह ज्यी़सीन। राहङगी का़हन्दी स़ेह ज़्या़ माहनाङबा ओ़हदीॱराङ ल़ेहन नाङगेन, ओहले का़हन्दी माहताप्पा ओ़हदीॱराङ ट़ूह नाङगे।’
मिहरोगी मिह थाम्ज्यीला ठिम ताङ नाङज्ये येह ओहले खुङया़गी प़ेह ज़्या़क्योगी ना थाम्ज्यी चोक्पा ल़ेहया़ ओहले चो़वोला टाह पेहती माक्यो तामया़गी तेहन्दाला ङ्य़ेहबा काल नाङज्ये येह।”
चेवाला ज्यी़सु मेहयोहङगे, तेहन्दामगी चेवागी ज्यी़सुला ङेके। च्यिबे मासीमाना ज्यी़सुगीॱराङ ङ्य़ेहबा फो़गेन म़ेदी तेन्गे ओहले ज्यी़गे मिह ङ्याम्बु तेहन्दामगी चेवा मेहयोहङगे।
च्यिबेमाना का़हन्दीगी किन्ज्योगी छ्य़े-ठिम थाम्ज्यीराङ ची़गे यिहॱनाङ छ्य़े-ठिम नाहङदी ठिम च्यी़ गोम्सीमाॱनाङ थाम्ज्यीराङ छ्य़े-ठिम गोम्ग्योगी ङ्य़ेहबा फो़ज्ये येह।
च्यिबेमाना किन्ज्योगी ओहराङला ज्यी़सुगी सेम मिहम्बा यिहॱनाङ ओङ, चेवा दाङ राहङला थिला ज़्या़गेन्गी सेम नाङदी येहबा।
च्यिबेमाना ख्येला योक्पु ज़ोएँकी ओ़ह नाम्स्यी नाङदी म़ेह, का़हन्दीगी ख्येला येहपाराङ ज्यी़सु ङो़ले ख्येर्के, यिहॱनाङ ख्येला राहङदीराङ पुह-पोहमो ज़ोएँकी नाम्पार-ताहक्पा थु नाङदी येह। दि लाहमलेॱराङ ओहराङगी किन्ज्योला “अब्बा, आबा” म़ेदी क़े क्याहप्केन।
च्यिबेमाना ज़ुबु लाहमले पेहकेन तिहक्पाकी पेहताङया़ थो़ला सेम ताङगे मिह किन्ज्योगी टाह यिहम्बा। खो किन्ज्योकी छ्य़े-ठिमगी ओङ चो़ला तेह मी़हखुएँ ओहले खोगी छ्य़े-ठिमॱआङ ची़ मी़हखुएँ।
ओहले लेहमेन योक्पु च्यी़ ओहङदी मासीन, ‘ने़बु ला़ह, राहङगी नाङग्यो सेर-टाङ ङाहगी कप्च्या च्यी़ला तुम्दी ज़्या़क्यो येह, ओ़ह देलाराङ येह।
ओहजेला क्याहल्बुगी मासीन, ‘ए फेन मे़हथोएँगी योक्पु, ख्येगी खाले थेन्ग्यो तामलेराङ ङाह ख्येला ठिम ताङगे। का़हन्दी मा़हज्याबा ओ़हदीॱराङ लेहन्गे ओहले का़हन्दी माहताप्पा ओ़हदीॱराङ टू़हगेन ङाह सेम सान्दी मिह यिहन म़ेदी ख्येला क्यी़ह दु ले!