Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




پولُسئے کاگد په رومیان 8:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

17 نون اگن ما هُدائے چُکّ اێن، گڑا میراس هم برێن، چه هُدایا میراسَ برێن و گۆن مَسیها هم‌میراس اێن. چێا که اگن ما په راستی آییئے سکّی و سۆریان همراه ببێن، گڑا آییئے شان و شئوکتا هم شریکدارَ بێن.

Gade chapit la Kopi




پولُسئے کاگد په رومیان 8:17
35 Referans Kwoze  

پمێشکا تئو نون گلامے نه‌ائے، تئو چُکّے ائے. نون که هُدائے چُکّ ائے، گڑا هُدایا ترا وتی میراسدار کرتگ.


اگن شما مَسیهئیگ اێت، گڑا شما اِبراهێمئے پَدرێچ اێت و کئولئے هسابا گۆن ابراهێما هئوار هُدائے میراسا بَهرَمند اێت.


هما که سۆبێنَ بیت، اے سجّهێن چیزّی میراسا رسنت، من آییئے هُدا بان و آ منی چُکَّ بیت.


تان اۆدا که گۆن مَسیهئے سکّیانی سگّگا شریکدار اێت گَل و شادان ببێت، تانکه هما ساهتا که آییئے شان و شئوکت پَدّرَ بیت، شما هم وشّ ببێت و بێکِساس شادمانی کرت بکنێت.


آییا په شما آسمانا میراسے اَمبار کرتگ که اے میراس هچبرَ نپوسّیت، گارَ نبیت و اَبدمان اِنت.


تانکه ما که آییئے رهمتئے برکتا بێگناه و بێمئیار هساب بوتگێن، اَبدمانێن زندئے اُمێتئے میراسدار ببێن.


او پت! منَ لۆٹان که هما مردم که تئو منا داتگ‌اَنت، همۆدا گۆن من یکجاه ببنت که من آن تانکه هما شئوکتا بگندنت که تئو منا داتگ، چێا که چه جهانئے جۆڑ بئیگا پێسر هم تئو منا دۆست داشتگ.


او دُردانگان! گۆش دارێت. هُدایا اے دنیائے نێزگارێن مردم گچێن نکرتگ‌اَنت که باوَرا هستۆمند ببنت و هما بادشاهیا میراس ببرنت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان لبز و کئول کرتگ؟


نون اے شَرَپ شمارا چه مَسیهئے نێمگا رَستگ که شما مسیهئے سرا نه تهنا باورمند ببێت، په آییا سکّی و سۆری هم بِسگّێت،


اگن یکّێئے ناپرمانیئے سئوَبا، چه هما یکّێنئے راها مَرکا بادشاهی کرت، گڑا آ مردم که سررێچێن رَهمت و پَلگاریئے ٹێکیئے واهُندَ بنت، چه اے یکّێنا، بزان چه ایسّا مَسیهئے نێمگا، وتی زِندا باز گێشتر بادشاهیَ کننت.


هما که سۆبێنَ بیت، من آییا گۆن وت، وتی تَهتئے سرا نندگئے هَکّا دئیان، همے پئیما که من سۆبێن بوتان و گۆن وتی پتا، آییئے تَهتئے سرا نِشتان.


او منی کسانُکێن رُمب و ٹۆلی! متُرسێت چێا که شمئے آسمانی پتئے رَزا و واهگ همِش اِنت که بادشاهیا شمارا بدنت.


رَندا ایسّایا مرید لۆٹتنت و گوَشتی: ”اگن کَسے لۆٹیت منی رَندگیریا بکنت، باید اِنت وتی دِلئے سجّهێن لۆٹ و واهگان یله بدنت و په ساهئے نَدر کنگا، وتی جندئے سَلیبا بَڈّا بکنت و منی راها گام بجنت.


هما کار که شَریَتا کرت نکرتگ‌اَت، پرچا که گُنهکارێن سَرِشتئے سئوَبا نِزۆر بوتگ‌اَت، آ کار هُدایا وت کرت. اے کاری چُش کرت که وتی جندئے چُکّی گُنهکارێن اِنسانێئے دْرۆشما رئوان دات تان په مئے گناهان کُربانیگ ببیت. اے پئیما چه یکّ جِسم و جانێئے راها گناهی مئیاربار کرت،


نون شمارا هُدا و آییئے پُرمِهر و رهمتێن هبرانی سپردهَ کنان که آ هبر شمارا مُهر داشتَ کننت تان هۆر گۆن سجّهێن هُدائے پَلگارتگێنان میراس ببرێت.


مریدِش سر و سۆج کرت و دِلبڈّی داتنت که وتی باوَرا مُهر بدارنت. گوَشتِش: ”ما، گۆن بازێن سکّی و سۆریانی سَگّگا هُدائے بادشاهیا شتَ کنێن.“


هُدابُندا گوَشت: ’شاباش، او وپادار و شَرّێن گُلام! تئو گۆن کمّێن بُنمالا تچک و راست بوتگئے، نون من ترا گێشترێن کارانی زِمّه و ڈُبَّها دئیان، بیا منی شادکامیانی شریکدار بئے.‘


مَسیها په وتی شان و شئوکتئے رَسگا، اے سکّی و سۆری سگّگی نه‌اتنت؟“


ترا پمێشکا آیانی کِرّا راهَ دئیان، تان چمّانِش پَچ بکنئے. آ چه تهاریا رُژناییئے نێمگا بیاینت و چه شئیتانئے پُرزۆرێن دستا دێم په هُدائے راها بترّنت، تان گناهِش پهِلّ کنگ ببنت و گۆن هما مردمان شریکدار ببنت که چه منی سرئے باوَرمندیا پاک و پَلگار بوتگ‌اَنت.‘


من مَسیها زانگَ لۆٹان، آییئے جاه جنَگئے زۆر و واکا زانَگَ لۆٹان و آییئے سکّی و سۆریان شریکدار بئیگَ لۆٹان. آییئے مَرکا هماییئے جندئے هَمدروَر بئیگَ لۆٹان


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite