کئے مئیارباریئے هُکما بُرّتَ کنت؟ ایسّا مَسیه، هما اِنت که مُرت و، هئو، چه مُردگان جاه جناێنگ بوت، هما که هُدائے راستێن کَشا اِنت و آییئے درگاها په ما نیامجیگِریَ کنت.
شمارا راستێنَ گوَشان، هرکَس که منی هبرا بِشکنت و منی دێم دئیۆکئے سرا ایمان بیاریت، اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت و هچبر مئیاریگ کنگَ نبیت، بزان آ چه مَرکا گوَستگ و زندا سر بوتگ.
گۆن هماییا هئوار ببان. منا آ پهرێزکاری مبات که چه شَریَتئے راها رسیت، هما پاکی و پَلگاری منا برسات که چه مَسیهئے سرا باور کنگا رسیت، هما پَلگاری که چه هُدایا رسیت، چه ایمانئے راها.
منی سیاد آنْدْرونیکاس و یونیاس که منی همراهیا بندیگ اَتنت سلام سر کنێت. کاسِدانی نیاما آ، ارزشمند و نامدارێن چِهرگ اَنت و چه من و پێسر، مَسیهئے باورمند بوتگاَنت.
اے ٹێکی، آ یکّێن اِنسانئے گناهئے آسرئے پئیما نهاِنت، چێا که دادرسی چه یکّ ناپرمانیێا آتک و آسر و آکبتی مئیارباری اَت، بله بَکشش و ٹێکی بازێن ناپرمانیان و رندَ کئیت و پاکی و پَلگاریَ کاریت.
اگن هماییئے روه شمئے دلا اِنت که ایسّا مَسیهی چه مَرکا رَند جاه جناێنت، گڑا آ که مَسیهی چه مُردگان جاه جناێنت، شمئے زئوال بئیۆکێن جِسم و جانا هم چه وتی هما روها زِندَ بَکشیت که شمئے دلا نِشتگ.