Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




پولُسئے کاگد په رومیان 5:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

1 نون که باورمندیئے سئوَبا پاک و پَلگار زانگ بوتگێن، چه مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے راها مئیگ و هُدائے نیاما سُهل و وشّانی برجاه دارگ بوتگ.

Gade chapit la Kopi




پولُسئے کاگد په رومیان 5:1
53 Referans Kwoze  

اُمێتئے هُدا که شما آییئے سرا باور کرتگ، شمئے دلا چه شادهی و سُهل و آرامیا پُرّ کنات، تان گۆن پاکێن روهئے واک و زۆرا چه اُمێتا سررێچ ببێت.


من اے چیزّ شمارا گوَشتنت که منی برکتا شمارا اێمنی و آسودگی برسیت. جهانا شمارا درد و رنجَ رسیت، بله دلا ڈَڈّ کنێت، چێا که من جهانئے سرا بالادست بوتگان.“


پرچا که گناهئے مُزّ مَرک اِنت بله هُدائے بَکشش نمیرانێن زِند اِنت که چه مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے راها رسیت.


چێا که هُدائے بادشاهی په ورگ و نۆشگ نه‌اِنت، آییئے بادشاهی، پَلگاری و سُهل و شادهی اِنت که چه پاکێن روها رسیت.


اێمنیئے هُداوند وت، شمارا هر وهدا و هر پئیما اێمن کنات. هُداوند شمئے سجّهێنانی همراه بات.


من شمارا اێمنی و آسودگیَ دئیان. وتی اێمنی و آسودگیا شمارا دئیان. جهانا اے واک و توان نێست که هما اێمنیا شمارا بدنت که منیَ دئیان. متُرسێت و وتی دلا پرێشان مکنێت.


بله آ که نێکێن کارانی سرا تئوکلَ نکنت، هما هُدائے سرا تئوکلَ کنت که رَدکار و بێهُدایان پاک و پَلگارَ کنت، آییئے باور په آییا پاکی و پَلگاری هسابَ بیت.


سُهل و اێمنیئے هُدا شما سجّهێنانی همراه بات. اَنچُش بات. آمین.


شما زانێت که هُدایا په بنی اِسراییلیان وتی کُلئو راه دات و چه ایسّا مَسیهئے راها، که سجّهێنانی هُداوند اِنت، سُهل و اێمِنیئے مِستاگ دات.


گۆن هماییا هئوار ببان. منا آ پهرێزکاری مبات که چه شَریَتئے راها رسیت، هما پاکی و پَلگاری منا برسات که چه مَسیهئے سرا باور کنگا رسیت، هما پَلگاری که چه هُدایا رسیت، چه ایمانئے راها.


هُدائے جند، اێمنیئے هُدا شمارا سَرجمیا پاک و پَلگار بکنات. تان مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے واترّ بئیگا شمئے اَرواه و ساه و بدن سَرجمیا بےائیب بماناتنت.


گڑا هما پئیما که چه یکّ اِنسانێئے گناها سجّهێن مردم مئیاریگ کنگ بوتنت، چه یکّ اِنسانێئے نێکێن کارا سجّهێن مردم پاک و پَلگار و زِندئے واهندَ بنت.


گوَشتی: ”دْرێگتا تئو، هئو، همے تئو، مرۆچی بزانتێن که کجام چیزّ، په تئو سُهل و آسودگی آورتَ کنت. بله بَژن و اَپسۆز که نون آ چه تئیی چمّا چێر و اَندێم اِنت.


په رومئے هما سجّهێن مردمان که هُدایا دۆست اَنت و گْوانک جنَگ بوتگ‌اَنت که پاک و پَلگار ببنت. چه مئے هُداێن پت و هُداوندێن ایسّا مَسیها په شما رهمت و اێمنی سر بات.


”مبارک بات، هما بادشاها که په هُداوندئے ناما کئیت! سُهل و آسودگی مان آسمانا و شان و شئوکت بُرزێن اَرشا.“


بله انگت ما زانێن که مردم شَریَتئے رندگیریئے سئوَبا بێگناه و بێمئیار هسابَ نبیت، ایسّا مَسیهئے سرا باوَر کنگئے سئوَبا بێگناه و بێمئیارَ بیت. ما ایسّا مَسیهئے سرا باور کرتگ تانکه مَسیهئے سرا باوَرئے سئوَبا بێگناه و بێمئیار ببێن، شَریَتئے رندگیریئے سئوَبا نه، چێا که شَریَتئے رندگیریئے سئوَبا کَسّ بێگناه و بێمئیارَ نبیت.


بله اے چیزّ نبیسگ بوتگ‌اَنت تانکه شما باور بکنێت که ایسّا، مَسیه اِنت و هُدائے چُکّ اِنت. اے هاترا هم نبیسگ بوتگ‌اَنت که شما چه ایمانئے راها، آییئے نامئے برکتا اَبدمانێن زِندئے واهند ببێت.


چێا که اِنسان په دل باورَ کنت و پاک و پَلگار زانگَ بیت، گۆن زبانا هم مَنّیت و اے پئیما رَکّیت.


پرچا که هُدا وه یکّے و سُنّت کرتگێن و سُنّت نکرتگێنان، چه یکّێن ایمان و باورئے راها پاک و پَلگارَ کنت.


چێا که ایسّائے وشّێن مِستاگئے تها هما پاکی و پَلگاری پَدّرَ بیت که چه هُدائے نێمگا اِنت، هما پاکی و پَلگاری که چه اَزل تان اَبد ایمانئے سرا اۆشتاتگ، اَنچُش که نِبیسگ بوتگ: ”هما که چه ایمانئے راها پاک و پَلگار اِنت، زِندگَ مانیت“.


ایمان که آتکگ، نون ما سَرپرستێئے دستئے چێرا نه‌اێن.


و چۆن جار بجننت اگن رئوان دئیگ نبوتگ‌اَنت؟ اَنچُش که نِبشته اِنت: ”وَشکَدَم اَنت آ مردم که وشّێن مِستاگَ کارنت.“


نون چے بگوَشێن؟ هما دَرکئوم که په پاکی و پَلگاریا جُهدِش نکرت، پاکی و پَلگاری‌اِش رَسِت، هما پاکی و پَلگاری که چه باورا کئیت.


”شان و شئوکت بُرزێن اَرشئے هُدایا بات و زمینئے سرا سُهل و اێمنی په هما مردمان بات که هُدا چه آیان وشّ و وَشنۆد اِنت.“


ایسّا مَسیهئے سرا باورمندی، اے پاکیئے بَکشش و ٹێکیا په سجّهێن باورمندانَ رسێنیت و په کَسّا هچّ پَرک و پێرے اِلّگَ نبیت.


شمارا راستێنَ گوَشان، هرکَس که منی هبرا بِشکنت و منی دێم دئیۆکئے سرا ایمان بیاریت، اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت و هچبر مئیاریگ کنگَ نبیت، بزان آ چه مَرکا گوَستگ و زندا سر بوتگ.


په اورشَلیمئے اێمنیا دْوا کنێت، هرکَس که ترا، او اورشَلیم، دۆستَ داریت، آسودگ بات.


بله نه تهنا په همینچُکا، ما چه وتی هُداوند ایسّا مَسیهئے راها هُدائے سرا پَهرَ بندێن، هما ایسّا که آییئے سئوَبا اَنّون مارا سُهل و وشّانی رَستگ.


بله پاکێن روهئے بَر و سَمر اِش اَنت: مِهر، شادِه، اێمنی، سَبر و اۆپار، مِهربانی، شَرّی، وَپاداری،


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite