2 اگن اِبراهێم چه وتی کار و کِردا پاک و پَلگار زانگ بوتێن، آییا چیزّے هستاَت که آییئے سرا پَهر بکنت، بله هُدائے چمّان چُش نهاِنت.
گۆن هماییا هئوار ببان. منا آ پهرێزکاری مبات که چه شَریَتئے راها رسیت، هما پاکی و پَلگاری منا برسات که چه مَسیهئے سرا باور کنگا رسیت، هما پَلگاری که چه هُدایا رسیت، چه ایمانئے راها.
بله پاکێن کتابَ گوَشیت که هر اِنسان گناهئے بندیگ اِنت. بسّ ایسّا مَسیهئے سرا باوَر کنگئے سئوَبا واده هما مردمان دئیگَ بیت که مَسیهئے سرا ایمانَ کارنت.
گڑا، په ایسّا مَسیهئیگی، په هُدایا وتی کرتگێن هِزمتانی سرا پَهرَ کنان.
پِرئونا اِبرام لۆٹاێنت و گوَشت: ”اے چِه کارے اَت که تئو گۆن من کرت؟ تئو چێا منا هال ندات که اے تئیی لۆگی اِنت؟
پِرئونا اِبرامئے بارئوا وتی اَپسَر هُکم داتنت و آیان اِبرام گۆن لۆگی و سجّهێن مال و هستیا رهادگ کرت.