5 اَنچُش هم هما کلیسایا منی سلامان برسێنێت که آیانی لۆگا برجاه دارگَ بیت. منی دُردانگێن دۆست اِپئینێتوسا که په مَسیها آسیائے دَمگئے ائولی بَر و سَمر اَت، سلام سر کنێت.
گهارێن اَپیَه و همراهێن جُهدکار اَرْکیپوس و په هما باوَرمندان که شمئے لۆگا په اِبادتا یکجاهَ بنت.
چێا که هر جاه دو یا سئے کَس منی نامئے سرا هۆر ببیت، من گۆن آیان گۆنَ بان.“
اے هما اَنت که وتا گۆن جنێنان پلیتِش نکرتگ چێا که دست نجتگێن اَنت. هر جاگه که گوَرانڈَ رئوت، اے رَندگیریَ کننت. اے چه مردمانی نیاما مۆکگ بوتگاَنت، هُدا و گوَرانڈئے ائولی بَر و سَمر اَنت.
چه کِلیسائے کماشئے نێمگا په دُردانگێن گایوسا که په دل منا سکّ دۆست اِنت.
آییئے واهگ همے بوتگ که مارا چه راستیئے هبرئے وَسیلها پێدا بکنت، تانکه آییئے جۆڑ کرتگێنانی ائولی بَر و سَمر ببێن.
بانُکێن تْریپینا و تْریپوسایا که په هُداوندا بازێن کارے کرتگِش و اَنچُش دۆستێن پِرسیسا که هُداوندئے راها مزنێن هِزمتی کرتگ سلام سر کنێت.
اَمْپْلیاتوسا سلام سر کنێت. آ، په هُداوندئیگی منا باز دۆست اِنت.
چێا که مَکْدونیَه و اَکایَهئے کِلیسایان شئور کرت که په اورشَلیمئے نێزگارێن پَلگارتگێنان مالی کُمکّے راه بدئینت.
اگن هُمیرئے هما چانَگ پاک ببیت که ائولی بَر و سَمر اِنت، گڑا بزان تَرونئے سجّهێن نگن هم پاک اَنت، اگن ریشّگ پاک ببیت ٹال هم پاک اَنت.
اَپولُسا که اَکایَهئے رئوگئے شئور کرت، گڑا اِپێسُسئے شهرئے براتان دِلبڈّی دات و په اۆدئے مریدانِش نبشت که آییا په دلگرمی وشّاتک بکننت. وهدے اَپولُس اۆدا رَست، اۆدئے هما مردمی باز کُمکّ کرتنت که چه هُدائے رهمت و برکتا ایمانِش آورتگاَت،
آ وهدا که گَلّیو اَکایَهئے دَمگئے والی اَت، یَهودی مُچّ بوتنت و پولُسئے سرا اُرُش و هملهاِش برت، گپت و هَکدیوانئے دێما پێشش کرت.
ما، چه پارس، ماد و ایلام، چه بئینالنهرئین، یَهودیَه، کاپادوکیَه، پُنتوس و آسیایا،
پولُس و آییئے همراه چه پْریجیَه و گَلاتیَهئے دَمگان گوَستنت، چێا که پاکێن روها آ، آسیائے دَمگا هُدائے هبرئے رسێنگ و شِنگ کنگا مکن کرتنت.
آ په منیگی، چه وتی زِندا سر گوَستگاَنت. تهنا من نه، دَرکئومانی سجّهێن کلیسا هم آیانی شُگرا گرنت.
مَریما که په شمئیگی بازێن زهمتے کَشّتگی سلام سر کنێت.