20 سُهل و اێمنیئے هُدا، همے زوتّان شئیتانا شمئے پادانی چێرا هورتَ کنت. مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے رهمت شمئے همراه بات.
من شمارا هما واک و اِهتیار داتگ که مار و زومّ و دژمنئے سجّهێن واک و کدرتا لگتمال بکنێت. هچّ چیزّ شمارا تاوان داتَ نکنت و نُکسانَ نرسێنیت.
آ که گناهَ کنت شئیتانئے چُکّ اِنت پرچا که شئیتان چه بُنگێجا گناه کنان اِنت. هُدائے چُکّ پمێشکا پَدَّر بوت که شئیتانئے کاران بپرۆشیت و زئوال بکنت.
من تئییگ و جنێنئے نیاما، تئیی نَسل و جنێنئے نَسلئے نیاما دُژمنی پێدا کنان. اِشیئے نَسل تئیی سرَگا جنت و تئو آییئے پادئے پونزا جَنئے.“
پدا من بُرزێن تئوارے چه آسمانا اِشکت که گوَشگا اَت: ”نون مئے هُدائے رَکّێنگ و زۆر و بادشاهی و آییئے مَسیهئے اِهتیار رَستگ، چێا که مئے براتانی بُهتام جنۆک، هما که رۆچ و شپ آیانی سرا مئے هُدائے دێما بُهتام جنَگا اَت، گلّێنگ بوتگ.
سُهل و اێمنیئے هُدا شما سجّهێنانی همراه بات. اَنچُش بات. آمین.
هُداوندێن ایسّائے رهمت گۆن شما سجّهێنان بات. اَنچُش بات. آمین.
مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے رهمت گۆن شما گۆن بات.
مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے رهمت گۆن شما سجّهێنان گۆن بات.
اِنّه، مارا اے سجّهێن چیزّانی تها چه هماییئے راها مزنێن کامیابیے رسیت که گۆن ما مِهری کرتگ.
هُداوندێن ایسّا مَسیهئے رهمت گۆن تئو گۆن بات.
هُداوندێن ایسّا مَسیهئے رهمت گۆن شمئے اَرواها گۆن بات. اَنچُش بات. آمین.
براتان! مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے رهمت گۆن شما گۆن بات. اَنچُش بات. آمین.
هُداوند گۆن تئو گۆن بات. شمارا رهمت سر بات.
گایوس که منا و کلیسائے سجّهێن مردمی وتی مهمانداریئے ساهگا داشتگاَنت شمارا سلام و درۆتَ گوَشیت. اے شهرئے هزانگئے کِلیتدار اِراستوس و مئے برات کْوارتوس شمارا سلامَ گوَشنت.
گڑا ایسّایا گوَشت: ”او شئیتان! چه منی دێما گُم بئے! پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“
مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے رَهمت شما سجّهێنانی همراه بات. اَنچُش بات. آمین.