Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




پولُسئے کاگد په رومیان 14:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

17 چێا که هُدائے بادشاهی په ورگ و نۆشگ نه‌اِنت، آییئے بادشاهی، پَلگاری و سُهل و شادهی اِنت که چه پاکێن روها رسیت.

Gade chapit la Kopi




پولُسئے کاگد په رومیان 14:17
38 Referans Kwoze  

اُمێتئے هُدا که شما آییئے سرا باور کرتگ، شمئے دلا چه شادهی و سُهل و آرامیا پُرّ کنات، تان گۆن پاکێن روهئے واک و زۆرا چه اُمێتا سررێچ ببێت.


چه هر چیزّا پێسر، هُدائے بادشاهی و آییئے راستێن راهئے شۆهازا ببێت، اے سجّهێن وت شمارا دئیگَ بنت.


بله پاکێن روهئے بَر و سَمر اِش اَنت: مِهر، شادِه، اێمنی، سَبر و اۆپار، مِهربانی، شَرّی، وَپاداری،


گُنهکارێن اِنسانئے پِگر و هئیالئے آسَر مَرک اِنت. بله آ پگر و هئیال که مهاری روهئے دستا اِنت آییئے آسَر، زِندمان و آسودگی اِنت.


ما شمارا دلبڈّی و دلجمی دات و دزبندی کرت که اَنچێن زندے بگوازێنێت که هُدائے لاهک ببیت، هما هُدا که شمارا تئوارَ کنت که دێم په منی بادشاهی و شان و شئوکتا بیاێت.


آ بادشاهانی وهدا، آسمانی هُدا دگه بادشاهیے اڈَّ کنت که هچبر تباهَ نبیت و دگه کئومێئے دستا هم دئیگَ نبیت. اے بادشاهی، آ دگه سجّهێن بادشاهیانَ پرۆشیت و هلاسَ کنت، بله وت تان اَبد برجمَ مانیت.


گۆن هماییا هئوار ببان. منا آ پهرێزکاری مبات که چه شَریَتئے راها رسیت، هما پاکی و پَلگاری منا برسات که چه مَسیهئے سرا باور کنگا رسیت، هما پَلگاری که چه هُدایا رسیت، چه ایمانئے راها.


ایسّایا آییئے پَسّئوا گوَشت: ”ترا راستێنَ گوَشان، تان کَسے دوبَر پێدا مبیت، هُدائے بادشاهیا دیستَ نکنت.“


مرید گَل و شادان، چه پاکێن روها سررێچ اَتنت.


نون گڑا هما اێمنی که چه هُدایا رسیت و چه سجّهێن زانت و سرپدیا بالاتر اِنت، هما اێمنی ایسّا مَسیهئے برکَتا شمئے دل و هئیالانی پاسپانَ بیت.


مُدام شادمانی کنێت که شما هُداوندئیگ اێت. من پدا گوَشان، شادمانی کنێت.


ایسّایا پَسّئو دات: ”ترا راستێنَ گوَشان، تانکه کَسے چه آپ و روها پێدا مبیت، هُدائے بادشاهیا پاد اێر کرتَ نکنت.


”چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و تئوبه بکنێت، چێا که آسمانی بادشاهی نزّیکّ اِنت.“


شما مَسیه هچبر ندیستگ، اَنگت آییا دۆستَ دارێت. انّون هم شما آییا نگندێت، بله آییئے سرا باوَرۆ هست و هچّ لبزے شمئے پُرشئوکتێن وشّیا درشان کرتَ نکنت،


چێا که سُنّت بوتگێن ما اێن. اے ما اێن که هُدایا چه آییئے پاکێن روهئے برکتا پرستشَ کنێن. په ما پَهر و شانے که گۆن ایسّا مَسیها هئوار اێن و مارا چه وتی جِسما، بزان چه دنیایی چیزّان اُمێتے نێست،


نون اگن شمارا گۆن مَسیها هۆر بئیگئے سئوبا دلبڈّیَ رسیت، اگن شمارا چه آییئے مِهرا آسودگیَ رسیت، اگن شمارا چه پاکێن روها همدلیَ رسیت و اگن شمارا همدردی و رَهم هست،


شما مئیگ و هُداوندئے رندگیر جۆڑ بوتێت چێا که گرانێن سکّی و سۆریانی تها شما مئے هبر په گَلے زُرت، گۆن اَنچێن شادمانیے که چه پاکێن روها رسیت.


گڑا یَهودیَه و جَلیل و سامِرَهئے سجّهێن دَمگان، کِلیسا اێمن و آسودگ بوت و رُست و رُدۆم کنان اَت. باوَرمندان، په هُداتُرسی زِندَ گوازێنت و گۆن پاکێن روهئے دِلبڈّیا رۆچ په رۆچ گێشترَ بوتنت.


من اے چیزّ شمارا گوَشتنت که منی برکتا شمارا اێمنی و آسودگی برسیت. جهانا شمارا درد و رنجَ رسیت، بله دلا ڈَڈّ کنێت، چێا که من جهانئے سرا بالادست بوتگان.“


چه اۆدئے مهمانان یکّێا، گۆن اے هبرئے اِشکنگا گوَشت: ”بَهتاور اِنت هما که هُدائے بادشاهیئے مهمانیا ورگَ وارت.“


چه ایسّا مَسیهئے هِزمتکار و کاسِد، شَمون پِترُسئے نێمگا، په همایان که چه مئے هُدا و رَکّێنۆک ایسّا مَسیهئے برکتا، هما پئیمێن بێبهاێن باوَرے رَستگِش که مارا رَستگ.


په تئیی کئوم و تئیی پاکێن شهرا هپتاد هپتگ گیشّێنگ بوتگ که سَرکشّی بکُٹّیت، گناه هلاس ببنت، کُربانیگ کنگ و گناهانی تاوان پُرّ کنگ ببیت، اَبدی اَدل بَرجم ببیت، شُبێن و پئیگمبری مُهر جنَگ ببنت و چه سجّهێنان پاکترێن جاگه رۆگن پِر مُشگ ببیت.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite