30 هما پئیما که یکّ وهدے شما هُدائے ناپرمان اتێت بله اَنّون چه اِسراییلیانی ناپرمانیا، هُدائے مِهر و رَهمت شمارا رست،
نون آ ناپرمان بوتگاَنت تانکه چه هما رَهمتا که شُمارا رَستگ، آیان هم رَهمت برسیت.
پێسرا شما کئومے نهاتێت بله انّون هُدائے کئوم اێت. پێسرا شمارا هُدائے رهمت نرَستگاَت بله انّون آییئے رهمت شمارا گۆن اِنت.
تیموتاووس، منی چُکّ! من ترا اے هُکما، هما پێشگۆییانی بُنیادا دئیان که یک رندے تئیی بارئوا کنگ بوتگاَنت تانکه تئو آیانی تْرانگا بکپئے و اے نێکێن جُهدا کُرت بکنئے و
چێا که هُدا وتی ٹێکیا پَچَ نگیپت و وتی گْوانکا پِرَ نترّێنیت.
تانکه دَرکئوم، هُدایا په آییئے رَهمتان ستا و سنا بکننت. اَنچُش که نِبیسگ بوتگ: ”پمێشکا ترا کئومانی نیاما ستا کنان و تئیی ناما نازێنان.“